Lieve Edward — Ann Napolitano

In Lieve Edward overleeft de twaalfjarige Edward als enige een vliegtuigcrash waarbij alle andere passagiers omkomen. Hij wordt opgevangen door zijn oom en tante en probeert zijn nieuwe leven te begrijpen. Edward is een beroemdheid geworden: overal waar hij gaat, staan mensen langs de kant en maken ze foto’s van het wonderkind dat de ramp overleefde. De enige die hem echt steun biedt, is zijn buurmeisje Shay, zijn beste vriendin. Samen doen ze een onverwachte ontdekking die hen helpt antwoorden te vinden op de diepe vraag: wie ben je als je alles kwijt bent geraakt?

Ik vond dit een heel verdrietig en aangrijpend verhaal over rouw, verlies, vriendschap en hoop. Het boek las niet altijd even vlot, omdat het opgedeeld is in twee soorten hoofdstukken: de tijd in het vliegtuig, waarin je de andere passagiers leert kennen voordat de ramp plaatsvindt, en het leven van Edward na de ramp. Soms sloeg ik letterlijk hele hoofdstukken over, omdat ik het leven van de andere passagiers niet boeiend vond en dit droeg ook niks bij aan het verhaal. Het deel over Edward na de ramp daarentegen was heftig, emotioneel en hield mij zeker wel geboeid.