Te lief, te zoet of te mooi.

Het boek wordt vergeleken met De Vliegeraar van Hosseini, maar dat is teveel eer voor dit boek. Het is een warme liefdesgeschiedenis, soms te zoet en te mooi. De diepgang ontbreekt. De geschiedenis van Iran, de revolutie, het vertrek van de sjah, het wordt aangestipt, maar daar blijft het bij. Ik had meer plaatsing in de geschiedenis en historische details verwacht. Het boek start wel belovend met kenmerkende beschrijvingen van de hoofdpersonen en warme beschrijvingingen van de Perzische cultuur en eetgewoontes. Daarna verdwijnt de vaart uit het boek. Geloofwaardig zijn de hoofdpersonen dan al niet meer. Ze zijn te lief , te volmaakt of te gemeen.