Lezersrecensie
De ijzige verloofde: Illusie of werkelijkheid?
De ijzige verloofde, het eerste deel in een vierdelige serie van de Franse schrijfster Christelle Dabos. Liep de publicatiedatum in Nederland al ver vooruit. Ik zag hem op Insta overal voorbijkomen, met de mooiste foto’s en recensies.
De omslag van dit boek ademt alles van een sprookje. De proloog is veelbelovend. Een wereld die in het begin één was, over een verveelde God, een vervloekt boek en eindigt dat God iets ongelooflijk stoms deed: “Hij brak de wereld in stukken’’.
Alles draait om een magische wereld, met zwevende delen, die Arken genoemd worden. De arken, een soort van toekomstige steden worden geregeerd door onsterfelijke leden van één machtige familie: de Familiegeesten. De mensen die op de Arken leven zijn sterfelijke afstammelingen van deze geesten en hebben allemaal speciale gaven.
Ophelia, komt van Ark Anima. Waar de voorwerpen bezield zijn, en ‘’oude huizen vooral de neiging hebben om stomvervelend te worden’’. Ze is in haar familie een buitenstaander. Qua uiterlijk en persoon en nogal introvert en onhandig. Haar suffige leventje bestaat uit de bibliotheek, waar ze boeken en voorwerpen leest, met haar speciale gave, om de geschiedenis aan te helen. Haar uitjes bestaan vooral uit het ‘reizen door spiegels’, die uitkomen in verschillende delen van haar huis, werk en omgeving. Die tweede gave gebruikt ze niet per se voor de gezelligheid, maar meer voor het ontlopen van mensen.
Waar zus Agaath er geweldig uitziet en alle aandacht opeist, moet Ophelia het doen met warrige, bruine haren, een ernstig gezicht, met bril en (vergeef me) een rigide persoonlijkheid. Toch is het Ophelia die uitgehuwelijkt wordt. Ze heeft eerder al twee kandidaten afgewezen en kan dit keer niet weigeren. Direct nadeel is dat haar verloofde en zijn familie op een drijvende citadel, op de pool wonen. De vraag rijst, waarom ze door haar ouders wordt uitgehuwelijkt aan zo'n kandidaat?
Wanneer Ophelia met alleen een chaperonne aankomt op de nieuwe ark, kan ze haar ogen niet geloven. Haar nieuwe verblijfplaats is ijskoud, net als haar toekomstige man en schoonfamilie. Niemand schijnt elkaar te mogen en er wordt van alles bij elkaar gekonkeld, om het elkaar zo moeilijk mogelijk te maken. Ophelia snapt niets van de familieclans vol intriganten en probeert de nieuwe situatie, tot haar verloving zo veilig mogelijk te doorstaan.
De koppeling aan Thorn is goed gekozen. Hij is nors, mysterieus, verkeerd begrepen en rijk en als koppel zijn ze absoluut aan elkaar gewaagd. Ik voorzie een langzaam, brandende romance in het verschiet.
Als lezer verbaas je je ondertussen over alles in het universum. De magie, de onderlinge relaties, de verloving. Alles op de pool, lijkt anders, met drijvende arken in de lucht, windrozen die je naar andere plaatsen brengen en urban locaties, als ‘Maneschijn’, die opgesmukt zijn om iedereen in de luren te leggen door illusie en valsheid.
De complexe wereld fascineert me echt. Je ziet het decor helemaal voor je. Dabos doet het rustig aan, daardoor doorzie je al snel de infrastructuur die wordt gecreëerd met drijvende "ark" -steden, elk met hun eigen uitgebreide samenlevingen, en elk met een familiegeest die het ondersteunt. De hiërarchie tussen De pool, en andere planeten, doet denken aan onze eigen wetten en plichten tussen de landen in Europa, en daarbuiten.
Minpuntjes (als tegenwicht). De opbouw van de fantasy wereld, en diverse herhalingen gaan ten koste van het uitwerken van bepaalde personages. Ik had bijvoorbeeld graag meer gelezen over De ridder. Ook zijn ze in het boek echt vrouwvriendelijk. Als dit boek de toekomst voor moet stellen, dan maak ik me zorgen over het hier en nu, waar we in ieder geval bezig ‘lijken’ met gelijkheid tussen man en vrouw.
De promotie daarentegen is fantastisch aangepakt. Het ontwerp van de omslag en de leuke merchandise brengen liefhebbers van Fantasy en Young adult meteen het hoofd op hol. Perfect passend bij het decor in het boek, komt het volgende deel pas in jan 2021 uit. Dat duurt helaas nog even. Tot die tijd tuur ik de hemel af, of er iets bijzonders te zien is.
4 sterren
De omslag van dit boek ademt alles van een sprookje. De proloog is veelbelovend. Een wereld die in het begin één was, over een verveelde God, een vervloekt boek en eindigt dat God iets ongelooflijk stoms deed: “Hij brak de wereld in stukken’’.
Alles draait om een magische wereld, met zwevende delen, die Arken genoemd worden. De arken, een soort van toekomstige steden worden geregeerd door onsterfelijke leden van één machtige familie: de Familiegeesten. De mensen die op de Arken leven zijn sterfelijke afstammelingen van deze geesten en hebben allemaal speciale gaven.
Ophelia, komt van Ark Anima. Waar de voorwerpen bezield zijn, en ‘’oude huizen vooral de neiging hebben om stomvervelend te worden’’. Ze is in haar familie een buitenstaander. Qua uiterlijk en persoon en nogal introvert en onhandig. Haar suffige leventje bestaat uit de bibliotheek, waar ze boeken en voorwerpen leest, met haar speciale gave, om de geschiedenis aan te helen. Haar uitjes bestaan vooral uit het ‘reizen door spiegels’, die uitkomen in verschillende delen van haar huis, werk en omgeving. Die tweede gave gebruikt ze niet per se voor de gezelligheid, maar meer voor het ontlopen van mensen.
Waar zus Agaath er geweldig uitziet en alle aandacht opeist, moet Ophelia het doen met warrige, bruine haren, een ernstig gezicht, met bril en (vergeef me) een rigide persoonlijkheid. Toch is het Ophelia die uitgehuwelijkt wordt. Ze heeft eerder al twee kandidaten afgewezen en kan dit keer niet weigeren. Direct nadeel is dat haar verloofde en zijn familie op een drijvende citadel, op de pool wonen. De vraag rijst, waarom ze door haar ouders wordt uitgehuwelijkt aan zo'n kandidaat?
Wanneer Ophelia met alleen een chaperonne aankomt op de nieuwe ark, kan ze haar ogen niet geloven. Haar nieuwe verblijfplaats is ijskoud, net als haar toekomstige man en schoonfamilie. Niemand schijnt elkaar te mogen en er wordt van alles bij elkaar gekonkeld, om het elkaar zo moeilijk mogelijk te maken. Ophelia snapt niets van de familieclans vol intriganten en probeert de nieuwe situatie, tot haar verloving zo veilig mogelijk te doorstaan.
De koppeling aan Thorn is goed gekozen. Hij is nors, mysterieus, verkeerd begrepen en rijk en als koppel zijn ze absoluut aan elkaar gewaagd. Ik voorzie een langzaam, brandende romance in het verschiet.
Als lezer verbaas je je ondertussen over alles in het universum. De magie, de onderlinge relaties, de verloving. Alles op de pool, lijkt anders, met drijvende arken in de lucht, windrozen die je naar andere plaatsen brengen en urban locaties, als ‘Maneschijn’, die opgesmukt zijn om iedereen in de luren te leggen door illusie en valsheid.
De complexe wereld fascineert me echt. Je ziet het decor helemaal voor je. Dabos doet het rustig aan, daardoor doorzie je al snel de infrastructuur die wordt gecreëerd met drijvende "ark" -steden, elk met hun eigen uitgebreide samenlevingen, en elk met een familiegeest die het ondersteunt. De hiërarchie tussen De pool, en andere planeten, doet denken aan onze eigen wetten en plichten tussen de landen in Europa, en daarbuiten.
Minpuntjes (als tegenwicht). De opbouw van de fantasy wereld, en diverse herhalingen gaan ten koste van het uitwerken van bepaalde personages. Ik had bijvoorbeeld graag meer gelezen over De ridder. Ook zijn ze in het boek echt vrouwvriendelijk. Als dit boek de toekomst voor moet stellen, dan maak ik me zorgen over het hier en nu, waar we in ieder geval bezig ‘lijken’ met gelijkheid tussen man en vrouw.
De promotie daarentegen is fantastisch aangepakt. Het ontwerp van de omslag en de leuke merchandise brengen liefhebbers van Fantasy en Young adult meteen het hoofd op hol. Perfect passend bij het decor in het boek, komt het volgende deel pas in jan 2021 uit. Dat duurt helaas nog even. Tot die tijd tuur ik de hemel af, of er iets bijzonders te zien is.
4 sterren
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Linda de Jong
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
