Lezersrecensie
Flashback: Dit vind ik er van
S.J. Watson debuteerde in 2011 met Voor ik ga slapen, wat in 30 landen is gepubliceerd. Ook Tweede leven was een groot succes.
De derde thriller heet Flashback. De naam zegt al iets over het verhaal. De korte hoofdstukken zijn vlot geschreven in toen en nu. Watsons heeft de verhaallijnen goed verweven. De rode draad loopt via het huidige verhaal naar voorvallen van tien jaar eerder die plaatsvonden in het kleine plaatsje Blackwood Bay.
De uitgever heeft een leuke promotie bedacht, onder recensenten en bloggers, waarbij een soort van vakantiekaartje van Blackwood Bay het boek vooruit ging. Met de tekst: 'Wat vind je ervan?' Net als in een scene in het boek.
Blackwood Bay was ooit een drukbezochte kustplaats, maar lijkt nu meer op een spookstad. Juist daardoor is het een perfecte locatie voor de nieuwe documentaire van filmaker Alex, die over het gewone leven gaat. Iets dat de filmproducenten liever anders zien, want het is de derde film van Alex, en de tweede is geflopt. Daarnaast is het plaatsje bekend om iets heel anders, een zelfmoord en mysterieuze verdwijningen van jonge meisjes. Dat is tenminste een echt verhaal? Kan ze dat niet meenemen? Alex voelt zich onder druk gezet, maar ze heeft het geld hard nodig. En de dorpsbewoners? Die zien haar echter liever gaan dan komen.
Het verhaal wordt grotendeels vanuit het perspectief van Alex verteld, en de flashbacks bestaan uit, medische rapporten, nieuwsberichten en dagboekfragmenten. Watson weet de vijandige en afstandelijke sfeer van de bewoners goed over te brengen. De lezer voelt dat enkele personages zich anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn (of zijn geweest). Maar dit geldt ook voor Alex. Wie is ze eigenlijk en waarom is ze terug in Blackwood Bay? Het blijft gedurende het verhaal in je achterhoofd meespelen.
‘’Ze is nu heel dichtbij. Haar ademhaling vermengt zich met die van mij. Na al die tijd is ze nu zo dichtbij dat ik haar kan aanraken, maar ik houd mijn handen stil. Wat wil je van me?’’
Flashback heeft vanaf het begin een duistere kant. Niet de gruwelen van Slaughter of de mystiek van King, maar er loopt onherroepelijk een onderstroom van spanning door het verhaal en een onheilspellend gevoel van gevaar dat langzaam maar zeker toeneemt. Het verhaal gaat grotendeels over de objectiviteit van het geheugen dat gemanipuleerd, of zelfs tijdelijk uitgeschakeld kan worden om het trauma te verwerken.
Maar er is duidelijk iets sinisters aan de hand in dit kleine stadje en Alex loopt tegen een muur op van blokkades, halve waarheden en grote leugens. De lezer zit eigenlijk in hetzelfde schuitje en dat zorgt ervoor dat je als het ware mee op pad gaat in de zoektocht van Alex. Je voelt je verbonden met haar, kijkt met haar mee en ontdekt beetje bij beetje steeds meer informatie. De spanningsboog weet Watson dan ook als geen ander strak te houden. Terwijl je op weg bent naar de uiteindelijke onthullingen, neemt de spanning toe en is de uiteindelijke ontknoping opwindend dramatisch.
Flashback | S.J. Watson | Ambo Antos
De derde thriller heet Flashback. De naam zegt al iets over het verhaal. De korte hoofdstukken zijn vlot geschreven in toen en nu. Watsons heeft de verhaallijnen goed verweven. De rode draad loopt via het huidige verhaal naar voorvallen van tien jaar eerder die plaatsvonden in het kleine plaatsje Blackwood Bay.
De uitgever heeft een leuke promotie bedacht, onder recensenten en bloggers, waarbij een soort van vakantiekaartje van Blackwood Bay het boek vooruit ging. Met de tekst: 'Wat vind je ervan?' Net als in een scene in het boek.
Blackwood Bay was ooit een drukbezochte kustplaats, maar lijkt nu meer op een spookstad. Juist daardoor is het een perfecte locatie voor de nieuwe documentaire van filmaker Alex, die over het gewone leven gaat. Iets dat de filmproducenten liever anders zien, want het is de derde film van Alex, en de tweede is geflopt. Daarnaast is het plaatsje bekend om iets heel anders, een zelfmoord en mysterieuze verdwijningen van jonge meisjes. Dat is tenminste een echt verhaal? Kan ze dat niet meenemen? Alex voelt zich onder druk gezet, maar ze heeft het geld hard nodig. En de dorpsbewoners? Die zien haar echter liever gaan dan komen.
Het verhaal wordt grotendeels vanuit het perspectief van Alex verteld, en de flashbacks bestaan uit, medische rapporten, nieuwsberichten en dagboekfragmenten. Watson weet de vijandige en afstandelijke sfeer van de bewoners goed over te brengen. De lezer voelt dat enkele personages zich anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn (of zijn geweest). Maar dit geldt ook voor Alex. Wie is ze eigenlijk en waarom is ze terug in Blackwood Bay? Het blijft gedurende het verhaal in je achterhoofd meespelen.
‘’Ze is nu heel dichtbij. Haar ademhaling vermengt zich met die van mij. Na al die tijd is ze nu zo dichtbij dat ik haar kan aanraken, maar ik houd mijn handen stil. Wat wil je van me?’’
Flashback heeft vanaf het begin een duistere kant. Niet de gruwelen van Slaughter of de mystiek van King, maar er loopt onherroepelijk een onderstroom van spanning door het verhaal en een onheilspellend gevoel van gevaar dat langzaam maar zeker toeneemt. Het verhaal gaat grotendeels over de objectiviteit van het geheugen dat gemanipuleerd, of zelfs tijdelijk uitgeschakeld kan worden om het trauma te verwerken.
Maar er is duidelijk iets sinisters aan de hand in dit kleine stadje en Alex loopt tegen een muur op van blokkades, halve waarheden en grote leugens. De lezer zit eigenlijk in hetzelfde schuitje en dat zorgt ervoor dat je als het ware mee op pad gaat in de zoektocht van Alex. Je voelt je verbonden met haar, kijkt met haar mee en ontdekt beetje bij beetje steeds meer informatie. De spanningsboog weet Watson dan ook als geen ander strak te houden. Terwijl je op weg bent naar de uiteindelijke onthullingen, neemt de spanning toe en is de uiteindelijke ontknoping opwindend dramatisch.
Flashback | S.J. Watson | Ambo Antos
1
Reageer op deze recensie
