Meer dan 5,9 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Actie, zwarte magie en vrouwenkracht.

Linda de Jong 25 juli 2023
Vloek van de schimmen is het tweede deel in de 'Vleugels van de dood' serie. Ik raad je aan om eerst het eerste deel te lezen voordat je aan deze recensie begint.

"Als een engel kan vallen, waarom zou een demon dan niet kunnen stijgen?"

Flaptekst:
De burgeroorlog is voorbij en er heerst eindelijk vrede in Nerefel, maar Brynn voelt zich nergens thuis en leidt een teruggetrokken leven. Ze maakt zich zorgen over haar zoon; Rodion bezit een gevaarlijke gave en wereldwijd worden magiërs vervolgd. Met de steun van de koning probeert ze zijn reputatie en erfgoed veilig te stellen, maar zodra Brynn uit de schaduw stapt, krijgt ze te maken met rivalen en onbetrouwbare edelen die de strijdbijl niet willen begraven. Sommigen lijkt het goed uit te komen dat de kleine Rodion op een dag verdwijnt in het behekste Ebbenwoud, waar kwaadaardige krachten schuilgaan.

Mijn mening:
Het is inmiddels vijf jaar later in het tweede boek van deze trilogie. Om mijn geheugen wat op te frissen, neem ik na de proloog, toch nog even een duik in de lijst van personages. Hoe zat het ook alweer? En wie is wie? Lang hoef ik niet te wennen voor de intriges en mysterieuze elementen me weer in hun greep hebben. Ik kan het boek maar lastig wegleggen en het is een fijn idee dat het derde deel niet lang op zich laat wachten. Ik verheug me nu al.

Brynn heeft het zwaar. Ondanks dat ze veel steun krijgt van Koning Doran Blackthorne, kan ze Szarka niet vergeten. Ze is kwaad en voelt zich bedrogen en depressief. Ze probeert haar zoon Rodion te beschermen tegen kwade invloeden, maar weet niet goed hoe. Wie kan ze om hulp vragen? Daarbij wil ze niet afhankelijk zijn van anderen, want ondanks dat de burgeroorlog voorbij is in Nerefel, is de sfeer nog steeds donker en grimmig. Er is een hoop diplomatiek en politiek gekonkel.

In de eerste hoofdstukken maken we kennis met een aantal nieuwe personages en oude zoals: Rowana, Fionna, Garvan keren terug. Ik ga niet veel verklappen, maar dit deel zit vol actie, zwarte magie en vrouwenkracht. Het vervloekte Ebbenwoud krijgt een grote rol en lijkt een personage op zichzelf. Erg fijn en intrigerend want in mijn gedachte speelt het verhaal zich gewoon verder af, ook als ik niet lees. Laat die takken maar grijpen en het bloed vloeien.

Wat ik zo knap vind van Beau is dat ze zich niet laat beïnvloeden door zoete woorden, of mooischrijverij. Haar verhaal is echt donker en soms ronduit lelijk. Niet alleen het taalgebruik, maar ook de beelden. Als lezer kan je maar beter geen pussy zijn, want het bloed en de ingewanden vliegen je om de oren en de personages zijn soms gewoon door en door rot. Ze hebben een bepaalde eigenheid waardoor het verhaal veel interessanter wordt. Wat is goed en wat is fout? En spelen daar verzachtende omstandigheden bij mee?

De omslag van Vloek van de schimmen is net als het eerste deel stoer en doet wat middeleeuws aan.
Geen sprayed edges hier, maar het boekblok is wel degelijk opvallend. De grove snede van papier past er helemaal bij. En de hardcovers vullen elkaar mooi aan. Wat doen die handen op de omslag? De kleuren geweerd, op wat goud na. In het midden een geheimzinnig licht. Het maakt me gelijk nieuwsgierig naar het verhaal.

De schrijfstijl van Beau is prettig. De banden en vriendschappen komen mooi tot hun recht en laten hun impact aan het hof en daarbuiten zien. De opbouw van het verhaal gaat gestaag door en biedt meer dan genoeg actie en spanning. Waar ik bij Tolkien af en toe bijna in slaap viel (ja, ik durf dat te zeggen) zijn de gevechten hier goed getimed en (rete)spannend en het verhaal zit structureel goed in elkaar. De backstory sluimert door het nieuwe verhaal als een onderhuidse stroom die altijd aanwezig is. Dreigend en aan de oppervlakte.

De karakters zijn goed uitgediept. En ik heb genoten van de feminine power. Van Brynn en Rowana, de emoties gaan over en weer tussen de vrouwen. Je weet dat er een ontlading komt. Ook zilverbaard heeft mijn hart. Die stoere Viking met zijn grote mond. Er mag van mij best iets meer van dit soort humor in het verhaal. ;)

Nog een paar maandjes (29-9-2023) en dan komt het derde deel uit, onder de naam:
Het hart van de duistere. Ik kijk er nu al naar uit <3

Vloek van de schimmen (2) | Beau Charlotte | Uitgever Clavis



Reageer op deze recensie

Meer recensies van Linda de Jong

Gesponsord

Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.

Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.