Lezersrecensie
Haymitch
Opgelet, kan spoilers bevatten voor de rest van de hungergames boeken
Een nieuw deel in The Hunger Games reeks, dit keer over Haymitch. In #dageraadbovendeboete leren we de zestienjarige #haymitchabernathy kennen. Hij woont samen met zijn moeder en broer in het arme district 12. Gedoemd om te sterven tijdens de hongerspelen, want de winnaar wordt verwacht uit één van de sterkere districten te komen. Omdat het de 50ste hongerspelen zijn worden er dit jaar dubbel zoveel tributen afgevaardigd. Als Haymitch zijn naam wordt afgeroepen beseft hij dat hij zal sterven in de arena. Of toch niet?
Natuurlijk weet je als lezer al dat Haymitch de spelen zal overleven, want we kennen hem natuurlijk als mentor van Katniss en Peeta uit de andere boeken van de reeks. Hierdoor is het maar de vraag of de auteur erin slaagt om alsnog een spannend verhaal neer te schrijven. Want dat er in de arena gestreden wordt op leven en dood tot er één winnaar overblijft is geen geheim. En jawel hoor. Ze doet het! Ik zat alsnog op sommige momenten op het puntje van mijn stoel.
Een groot deel van het verhaal lijken we natuurlijk al te kennen. Het kiezen van de tributen, de reis naar het Capitool, het voorstellen van de deelnemers, de openingsceremonie,.... We lazen het allemaal al in de andere boeken. En toch vond ik dit niet vervelend. Heel leuk zelfs om oude bekenden tegen te komen en hun verhaal te leren.
Ik vond dit boek een waardevolle toevoeging aan de reeks. Want het is maar de vraag of je boeken kan blijven uitbrengen als een reeks 'af' is. En met dageraad boven de boete bewijst #suzannecollins dat sommige verhalen nooit uitverteld zijn. Want in dit boek leren we waarom Haymitch de man is die hij is in de reeks. Waarom hij verslaafd raakt aan alcohol, wat hij allemaal heeft doorstaan in de arena en daarbuiten.
De schrijfstijl van Collins is voornamelijk beeldend de dialogen zijn minder aanwezig. En toch is dat zeker niet vervelend om te lezen. Er is voldoende aandacht voor de personages en hun gedachten en gevoelens. Hoewel ik op voorhand al had gehoord dat veel lezers een traan moesten laten bij dit boek is dit bij mij niet gebeurd. Toch heb ik enorm genoten!
Een nieuw deel in The Hunger Games reeks, dit keer over Haymitch. In #dageraadbovendeboete leren we de zestienjarige #haymitchabernathy kennen. Hij woont samen met zijn moeder en broer in het arme district 12. Gedoemd om te sterven tijdens de hongerspelen, want de winnaar wordt verwacht uit één van de sterkere districten te komen. Omdat het de 50ste hongerspelen zijn worden er dit jaar dubbel zoveel tributen afgevaardigd. Als Haymitch zijn naam wordt afgeroepen beseft hij dat hij zal sterven in de arena. Of toch niet?
Natuurlijk weet je als lezer al dat Haymitch de spelen zal overleven, want we kennen hem natuurlijk als mentor van Katniss en Peeta uit de andere boeken van de reeks. Hierdoor is het maar de vraag of de auteur erin slaagt om alsnog een spannend verhaal neer te schrijven. Want dat er in de arena gestreden wordt op leven en dood tot er één winnaar overblijft is geen geheim. En jawel hoor. Ze doet het! Ik zat alsnog op sommige momenten op het puntje van mijn stoel.
Een groot deel van het verhaal lijken we natuurlijk al te kennen. Het kiezen van de tributen, de reis naar het Capitool, het voorstellen van de deelnemers, de openingsceremonie,.... We lazen het allemaal al in de andere boeken. En toch vond ik dit niet vervelend. Heel leuk zelfs om oude bekenden tegen te komen en hun verhaal te leren.
Ik vond dit boek een waardevolle toevoeging aan de reeks. Want het is maar de vraag of je boeken kan blijven uitbrengen als een reeks 'af' is. En met dageraad boven de boete bewijst #suzannecollins dat sommige verhalen nooit uitverteld zijn. Want in dit boek leren we waarom Haymitch de man is die hij is in de reeks. Waarom hij verslaafd raakt aan alcohol, wat hij allemaal heeft doorstaan in de arena en daarbuiten.
De schrijfstijl van Collins is voornamelijk beeldend de dialogen zijn minder aanwezig. En toch is dat zeker niet vervelend om te lezen. Er is voldoende aandacht voor de personages en hun gedachten en gevoelens. Hoewel ik op voorhand al had gehoord dat veel lezers een traan moesten laten bij dit boek is dit bij mij niet gebeurd. Toch heb ik enorm genoten!
1
Reageer op deze recensie
