Niet mijn boek

Hervé Le Tellier is wetenschapsjournalist en taalkundige, en schreef al meer dan 20 boeken. Voor Anomalie won hij de prestigieuze Prix Concourt en werden in Frankrijk meer dan een miljoen exeplaren verkocht.


Twee vliegtuigen die 100 dagen van elkaar landen, met exact dezelfde passagiers. Dan beginnen de problemen echt. We leren André en zijn minnares Lucie kennen, samen met huurmoordenaar Balke, De Nigeriaanse afropop zangen slimboy en de Franse schrijver Victor Miesel. Allemaal worden ze uiteindelijk met zichzelf geconfronteerd nadat de vlucht 100 dagen later land met hun zelf aan boord. Terwijl de passagiers van de eerste vlucht mooi doorgingen met hun leven, zijn deze van de tweede vlucht blijven stilstaan in tijd.

Anomalie is een feit, of verschijnsel, of tegenspraak in een theorie die binnen een bepaald model of paradigma niet verklaard kan worden. Die anomalie is als een vreemde eend in de bijt die de hele bestaande theorie op zijn kop zet. Als de wetenschap een tegenspraak niet bevredigend kan worden aangepast, dan kan dit ook aanleiding geven tot een paradigmaverschuiving. Dit vind je terug op Wikipedia wat de betekenis van de titel opzoekt.
Het verklaart wel een stuk van het verhaal, maar toch bleef het verhaal voor mij zeer warrig en onduidelijk.
Het enthousiasme die ik had voor ik aan het boek begon (vooral door alle lovende recensies) werd vlug bekoelt. Het boek bevat verschillende verhaallijnen en bestaat uit drie delen, waarin verschillende personages in deel 1 toegelicht worden. Toch kreeg ik niet echt het gevoel de personages zeer goed te leren kennen, er bleef steeds een bepaalde afstand. De enigste waar ik wat affectie mee voelde was Sophie het kleine meisje die een geheim met zich meedraagt.
Wanneer het boek overgaat naar deel 2 was ik het noorden helemaal kwijt en vroeg ik mezelf echt af waar gaat dit verhaal naartoe? En wat wil de schrijver ons duidelijk maken? Waardoor ik wel weer wou verder lezen in de hoop dat het derde deel meer duidelijkheid zou scheppen. Hoewel je in het derde deel iets meer affectie krijgt met de personages blijft het einde en de bedoeling van het boek zeer onduidelijk.

Anomalie was niet mijn type boek blijkbaar. Waarschijnlijk kwam het boek niet op het juiste moment of heb ik de opzet van de auteur volledig gemist. Daarom kan ik naar mijn gevoel het boek maar twee sterren geven. Dit wil ondanks alle lovende kritieken niet zeggen dat dit boek slecht is. Ik zou zeggen ontdek het voor jezelf of het boek jou al dan niet ligt.