bloedstollend

Over de breedte van de muur zijn gifgroene letters opgelicht. Met elke tel zwelt het groen feller aan, totdat het een zachte gloed de ruimte in werpt en onze gezichten verlicht. Ik lees dr woorden op de muur, een, tien, honderd keer, maar ze krijgen geen betekenis in mijn hoofd.

ELIMINEER DE HELFT OM DE ANDEREN TE LATEN LEVEB

Ik kijk naar de andere personen en voel mijn huid in een harnas veranderen. Ik kan niet dood. Ik mag niet dood. Ik heb nauwelijks geleefd.

Wanneer de zestienjarige Chleo van Doren wakker wordt in een vochtige garage, weet ze meteen dat het mis is. Ze is opgesloten met negen anderen, waaronder een junk, een miljonair, een oude man in een rolstoel en een baby. Elimineer de helft om de anderen te laten leven luidt de boodschap. Maar hoe overtuig je anderen ervan dat je de moeite waard bent, als je dat zelf eigenlijk niet vindt?

Vanaf bladzij 1 zit je midden in het verhaal. Chleo loopt weg na een ruzie met haar moeder. Als ze in het donkere buitengebied uit de bus stapt, komt ze al snel tot bezinning en wil terug. Ze wordt opgepikt door een bus, een bus die in eerste instantie een normale bus lijkt, maar helaas al snel blijkt dat het tegenovergestelde waar is. Wanneer Chleo wakker wordt staan ze stil in een garage. Al snel blijkt dat het geen gewone garage is. Chleo zit met acht onbekenden opgesloten. Als later blijkt de bedoeling is dat de helft niet levend naar buiten komt, breekt de paniek uit. Drie wapens liggen klaar: een mes, een pistool en pillen. Het is een kwestie van tijd tot iemand doordraait, en begint met moorden. Het eerste slachtoffer valt omdat hij zijn hartmedicatie kwijt is, een slachtoffer ligt in coma, het derde sterft door uitdroging, de vierde wordt vermoord. Als dan de dader bekend wordt zet Chleo alles op alles om de anderen in veiligheid te brengen.

Wat een bloedstollend verhaal. Het verhaal zuigt je mee. Gegarandeerd dat je het in een ruk uitleest.