Verloedering en vereenzaming van een anti-held

Dit boek dateert al van 2011 en kreeg toen de gouden boekenuil voor beste roman. Het is een sterk geschreven roman van een van de betere auteurs van het Nederlandstalig grondgebied, wat mij betreft. En het vreemde dat me bij dit boek overkwam, was dat ik voortdurend de indruk had dat ik het al eerder gelezen had. Vermits ik graag nieuwe boeken lees en zeker boeken die een prijs gewonnen hebben, is dat dus goed mogelijk dat ik dat inderdaad een dikke 10 jaar geleden al gelezen heb en het dus nu heb 'herlezen'! Maar dan is het wel onthutsend vast te stellen hoe weinig je er - na 10 jaar - van onthouden heb. En toch twijfel ik want ik kan me niet voorstellen dat ik zoveel vergeten zou kunnen zijn van dit beklemmende boek. Je krijgt in het verhaal weinig sympathie voor de aan overgewicht lijdende zwakke hoofdpersoon. In zijn vereenzaming stapelt hij de blunders op. Die breken hem later zuur op, maar meer ga ik niet verklappen, want anders zou ik een verdomd goed boek spoilen.