Tijdbom

Tijdbom vertelt het verhaal over vijf tieners, met ieder een eigen achtergrond, eigen strubbelingen en een eigen doel. Ze bevinden zich allemaal in hetzelfde schoolgebouw wanneer er een bom afgaat. Er is puin, pijn, paniek en meer. Via de radio kunnen ze volgen wat er nou eigenlijk aan de hand is en waarom er geen hulp komt. Maar zo komen ze er ook achter dat de bomlegger zich nog in het gebouw bevindt. Waarom waren zij eigenlijk allemaal in het schoolgebouw? En bevindt die bomlegger zich onder hen?

De eerste bladzijde trekt je gelijk in het verhaal. Een korte intro over hoe het ervoor staat als er drie bommen af zijn gegaan. Daarna bouwt het verhaal zich langzaam op vanaf een paar uur ervoor. Elk personage leer je een beetje kennen in de thuissituatie en zo leer je dat elk personage wel ergens mee zit, wrok koestert of ergens een einde aan wilt maken. Maar wie er plannen had om de school op te blazen, dat bleef nog even onduidelijk. Omdat de auteur je eerst kennis laat maken met elk personage, duurde het even voordat het verhaal echt opgang kwam met de verwachte spanning.

Maar vanaf het moment dat de eerste bom is afgegaan begint het pas echt. Elk hoofdstuk volgt een ander personage in zijn of haar weg naar buiten, want het blijkt dat ze allemaal eigenlijk niet meer in het gebouw hadden moeten zijn. Het ene personage moet zichzelf bevrijden vanonder het puin en het andere personage ziet de volledige ravage inclusief gewonden of overledenen. Het is dus een serieuze zaak en doordat er zich ook vuur in het gebouw verspreidt wordt het steeds moeilijker om te ontsnappen.

Als lezer ontvang je steeds enkele hints over wie het gedaan kan hebben en zo bouw je ook een vermoeden op. Maar door bepaalde gebeurtenissen moet je je vermoeden weer aanpassen en blijft alles nog een beetje onvoorspelbaar. Want het schoolgebouw was best wel groot en er bestond een kans dat er gewoon nog een andere overlevende in het gebouw zat die in contact stond met de politie buiten het schoolgebouw.
De manier waarop de ernst van de situatie en de drang van de leerlingen om te overleven wordt erg sterk uitgewerkt. Je krijgt bijna het idee dat je meeleeft of dat het zich als een film voor je afspeelt. Je hoeft ook niet verbaasd te zijn als je het boek in één dag uit wilt lezen, want het blijft interessant en spannend. De korte hoofdstukken en af en toe een quote van een persoon zorgde ervoor dat de bladzijdes soms snel voorbij vlogen. De vele perspectiefwisselingen zorgden voor extra spanning.

Als alle vijf de leerlingen uiteindelijk bij elkaar in een ruimte uitkomen, confronteren ze zichzelf en elkaar met hun verhalen, hun overtuigingen en meningen. Het gaat dus niet alleen om het vinden van de bomlegger of er levend uitkomen, het gaat ook over een stukje verleden. Over het loslaten van onrecht dat is toegedaan, verlies verwerken of vooroordelen de kop in proberen te drukken. Het is nog maar de vraag of ze alle vijf ook levend het gebouw verlaten…

Een krachtige, spraakmakende en spannende jeugdthriller die net een stapje verder gaat dan alleen een bom in een school.