Ouwe koekjes

Ouwe koekjes. Ik zal ze nooit meer kunnen zien of proeven zonder te denken aan het verhaal van Elvis en haar schildpad. Een verhaal over opkomen voor jezelf en zelfliefde. Met als belangrijkste, o zo ware, levensles dat je gewoon géén dingen moet doen omdat je denkt dat een ander je daardoor leuker vindt.

“Zeg de volgende keer gewoon: ‘Nee, Joop, dat zijn ouwe koekjes, die mot ik niet.’ Meisjes als jij moeten veel beter leren om voor zichzelf op te komen. Neem dat maar van je oude buurman aan.”

Buurman Joop. Een de ontroerendste personages in een jeugdboek ooit. De vertrouweling van Elvis, een luisterend oor, schijnbaar bars maar in werkelijkheid zo ongelofelijk lief. Met zijn opmerking over ouwe koekjes zette Elvis haar eerste stapje in het open breken van haar pantser en het opkomen voor zichzelf.

De tweede stap komt van Simon, de schildpad die ze op straat vindt en die haar beste maatje wordt. Simon heeft ook een pantser, net als Elvis, maar is juist helemaal niet bang om gewoon te zeggen wat hij vindt. Het gekke is dat Simon tegen haar praat: dat komt, zegt hij, omdat hij alleen tegen eenzame mensen kan praten.

Het laatste zetje in de goede richting komt van Sid, haar nieuwe buurjongen. Ook hij komt precies op het goede moment in haar leven. Samen zorgen Joop, Simon en Sid ervoor dat Elvis eindelijk durft te zeggen wat ze al veel eerder had moeten zeggen.

Veel meer ga ik niet verklappen over het nieuwste boek van Marlies Slegers, want ik gun het je om het verhaal zelf te gaan ervaren. Ik kan je wel zeggen dat ik weer een brok in mijn keel kreeg, meerdere keren. Hoe krijgt ze het toch steeds weer voor elkaar. Slegers schrijft zo goed en natuurlijk, het verhaal komt daardoor écht binnen. Zo goed en fijn dat dit soort boeken er zijn. Voor 11+