Lezersrecensie
Spannend maar ook wel duister
Hotel de Spartaan - Lizette de Koning
Op de cover staat een vertrouwd gebouw: Het Woldhuis bij Apeldoorn. Ik ben er twee keer geweest: om onze dochter van destijds 9 jaar (10 jaar geleden) naar een natuurkamp te brengen en weer op te halen. Het was haar eerste kamp en ze zat vol verhalen in de auto terug naar huis: ze had zoveel geweldige dingen meegemaakt! Gezwommen, hutten gebouwd, dieren gezien en de bonte avond natuurlijk! In het boek Hotel de Spartaan is Het Woldhuis ook het decor. Maar daar is géén leuk kinderkamp gaande, integendeel. Het is het allerergste kamp dat je je voor kunt stellen.
Roef, de hoofdpersoon in het boek, is niet zo goed in leren. Werken met zijn handen kan hij echter als de beste. Hij is doodsbenauwd voor de OMNI-toets (haha, waar doet je dat aan denken?) die hij binnenkort moet maken. Zijn ouders willen graag dat hij een zo hoog mogelijke score haalt, zodat hij naar het gymnasium kan. Maar dat lijkt een onmogelijke opgave…
En inderdaad, Roef scoort een heel laag cijfer. Maar geen nood: zijn ouders hebben gehoord over een hotel waar de kennis van de kinderen bijgespijkerd kan worden zodat ze bij een herkansing van de OMNI-toets wél een hoog cijfer halen.
Roef vindt het verschrikkelijk: hij had zich verheugd op een vakantie in een warm land en nu moet hij léren! Maar wat hij niet weet is wat hem te wachten staat nog verschrikkelijker is dan hij ooit voor mogelijk had kunnen houden.
Hotel de Spartaan is een grappig avontuur met een duistere ondertoon. Het lijkt af en toe bijna op een thriller voor jonge kinderen. Zelfs ik werd er een beetje naar van alle ellende die Roef en zijn vrienden mee moeten maken. Maar je moet het verhaal natuurlijk niet te serieus nemen, want je voelt al snel aan dat die OMNI-toets niet zo belangrijk is als veel mensen misschien denken. Het boek is een aanklacht tegen de echte OMNI-toets, die veel kinderen (en ouders) veel stress bezorgt: tussen de regels door wil de schrijver ons vertellen dat het ook anders kan - dat we ook kunnen kijken naar álle talenten van kinderen en daarmee recht doen aan ieder kind.
Een erg spannend verhaal dat je achter elkaar uit wilt lezen, voor lezers vanaf 8/9 jaar. Ook leuk om voor te lezen in groep 6/7: ben benieuwd hoe jouw juf of meester kijkt naar de verplichte toetsen! Met prachtige illustraties van Mark Janssen.
Op de cover staat een vertrouwd gebouw: Het Woldhuis bij Apeldoorn. Ik ben er twee keer geweest: om onze dochter van destijds 9 jaar (10 jaar geleden) naar een natuurkamp te brengen en weer op te halen. Het was haar eerste kamp en ze zat vol verhalen in de auto terug naar huis: ze had zoveel geweldige dingen meegemaakt! Gezwommen, hutten gebouwd, dieren gezien en de bonte avond natuurlijk! In het boek Hotel de Spartaan is Het Woldhuis ook het decor. Maar daar is géén leuk kinderkamp gaande, integendeel. Het is het allerergste kamp dat je je voor kunt stellen.
Roef, de hoofdpersoon in het boek, is niet zo goed in leren. Werken met zijn handen kan hij echter als de beste. Hij is doodsbenauwd voor de OMNI-toets (haha, waar doet je dat aan denken?) die hij binnenkort moet maken. Zijn ouders willen graag dat hij een zo hoog mogelijke score haalt, zodat hij naar het gymnasium kan. Maar dat lijkt een onmogelijke opgave…
En inderdaad, Roef scoort een heel laag cijfer. Maar geen nood: zijn ouders hebben gehoord over een hotel waar de kennis van de kinderen bijgespijkerd kan worden zodat ze bij een herkansing van de OMNI-toets wél een hoog cijfer halen.
Roef vindt het verschrikkelijk: hij had zich verheugd op een vakantie in een warm land en nu moet hij léren! Maar wat hij niet weet is wat hem te wachten staat nog verschrikkelijker is dan hij ooit voor mogelijk had kunnen houden.
Hotel de Spartaan is een grappig avontuur met een duistere ondertoon. Het lijkt af en toe bijna op een thriller voor jonge kinderen. Zelfs ik werd er een beetje naar van alle ellende die Roef en zijn vrienden mee moeten maken. Maar je moet het verhaal natuurlijk niet te serieus nemen, want je voelt al snel aan dat die OMNI-toets niet zo belangrijk is als veel mensen misschien denken. Het boek is een aanklacht tegen de echte OMNI-toets, die veel kinderen (en ouders) veel stress bezorgt: tussen de regels door wil de schrijver ons vertellen dat het ook anders kan - dat we ook kunnen kijken naar álle talenten van kinderen en daarmee recht doen aan ieder kind.
Een erg spannend verhaal dat je achter elkaar uit wilt lezen, voor lezers vanaf 8/9 jaar. Ook leuk om voor te lezen in groep 6/7: ben benieuwd hoe jouw juf of meester kijkt naar de verplichte toetsen! Met prachtige illustraties van Mark Janssen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Maaike de Vries
Gesponsord
Is Liften naar de hemel van Lex Paleaux jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De nomade van Anya Niewierra jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Beladen huis van Christien Brinkgreve jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Het huis met de palm van Esther Verhoef jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De verwarde cavia terug op kantoor van Paulien Cornelisse jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Meneer Putmans ziet het licht van Hendrik Groen jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Verpletterende liefdesroman met spannende plotwendingen, tegen de achtergrond van ruige, bedreigde natuur. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
