Liefde en aandacht voor het kleine

Elke keer als er een nieuwe titel van Pim Lammers verschijnt ben ik extra blij: omdat hij gewoon is doorgegaan met prachtige boeken schrijven, ondanks de bak ellende die hij over zich heen kreeg zo’n twee jaar geleden. Pim Lammers heeft de wereld nog zoveel moois te vertellen! Hij heeft het talent om de stem van het kind zó treffend te beschrijven, met liefde en aandacht voor het kleine. In zijn nieuwe dichtbundel Ben je vergeten dat babygeitjes bestaan spat het leesplezier van de bladzijden! En dat komt niet alleen door de gedichten, maar ook door de prachtige illustraties van Nadia Meezen.

Het gaat over nieuwe vrienden maken, juist met kinderen die je nog niet zo lang kent. Of met mensen die nog maar net in Nederland wonen. Over je vader en moeder, die ruzie maken of juist precies het goede zeggen. Over een oma die alles vergeet. Maar vooral over genieten van kleine dingen, je mogen vervelen, blij zijn met je wat hebt, ook al verlang je soms naar dat andere.

De gedichten worden prachtig ondersteund door illustraties van Nadia Meezen. Haar stijl is zacht en lief, maar ook grappig. De mensfiguren zijn een beetje stripachtig, terwijl de omgeving dromerig is met zachte kleuren. Echt heel mooi gedaan. Ik vind het ook bijzonder hoe de dichtbundel is opgebouwd. Een pagina met een hele spread illustraties wordt afgewisseld met een wat legere pagina met veel witruimte. De gedichten sluiten bij elkaar aan of slaan juist een nieuwe weg in.

Deze gedichten kunnen al gelezen worden door kinderen in groep 4 of 5. Voorlezen is ook echt fantastisch. Het zet echt aan tot gesprek. Kun je het je voorstellen? Voel jij je ook weleens zo? Hoe zou jij het opgelost hebben?