Minder mooi dan deel één

Ik kon me totaal niet identificeren met de hoofdpersoon. Dat is punt één. Het volgende punt is dat ik in de loop van het verhaal de rode draad helemaal kwijtraakte. Bovendien vond ik het einde een beetje jammer met de kinderversie van Christina. En dat de hoofdpersoon in één keer door een droom van het gezwel in zijn hersenen afkwam. Als dat in de realiteit zou kunnen. En tot slot begrijp ik waarom er in het verhaal vele mensen stierven, juist omdat het zo ook gebeurde met de vorige bewoner van David zijn huis. Maar zijn vriend Pedro had wat mij betreft niet hoeven sterven.

Zijn er überhaupt nog goede dingen te benoemen aan dit verhaal? Zeker! Door Isabella toe te voegen als personages kreeg het verhaal meer pit. Ook de boekhandelaar en zijn zoon zijn mooi in de verhaallijn verweven. Tot slot was een leesbaar verhaal en had ik minder moeite met de poëtische zinnen van Ruiz Zafon dan bij het eerste boek. Daarom alsnog drie sterren voor deel 2 van dit vierluik.