Verloren

Wanneer rechercheur Billie Ann Wilde tot haar afschuw ontdekt dat de vermoorde jongen in het bos haar eigen neefje Charlie is, is ze vastbesloten deze moordzaak op te lossen. Maar vanwege haar nauwe betrokkenheid als familielid wordt ze van het onderzoek gehaald. Wanneer haar broer Peter een bekentenis aflegt is zet ze haar eigen onderzoek voort: ze weet dat hij geen moordenaar is. Neemt hij de schuld op zich om zijn andere kind te beschermen? Billies nachtmerrie wordt compleet wanneer ze een telefoontje krijgt dat haar hart doet stilstaan. De moordenaar heeft haar eigen zoon, Zach, meegenomen...

Het boek opent met een ijzersterke en duistere proloog. Als lezer voel je direct de angst en beklemming, waardoor je meteen het verhaal wordt ingezogen. De spanning laat niet lang op zich wachten: de eerste moord vindt plaats in een spookdoolhof, en al snel blijkt het slachtoffer Charlie te zijn, het neefje van Billie. De zaak escaleert wanneer de vingerafdrukken van haar broer op het moordwapen worden gevonden en hij vervolgens ook nog bekent zijn eigen zoon te hebben vermoord . Voor Billie is het duidelijk dat Peter niet de waarheid spreekt en iets verborgen houdt. Wanneer er vervolgens nog meer slachtoffers vallen, wordt duidelijk dat de dader het op haar familie gemunt heeft. Hoewel Billie officieel van de zaak is gehaald, blijft ze vastberaden en nauw bij het onderzoek betrokken. Ze laat zich niet tegenhouden in haar zoektocht naar de waarheid.

Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit het perspectief van rechercheur Billie Ann Wilde, afgewisseld met hoofdstukken getiteld ‘Toen’ waarin Betty een ogenschijnlijk perfect leven leidt met politieagent Travis. Gaandeweg sluipt er echter een onbehaaglijk gevoel binnen: er klopt iets niet. Langzaamaan wordt duidelijk hoe deze verhaallijn verbonden is met het heden en welke impact dat heeft op het grotere geheel. Voor wie de eerste twee delen al heeft gelezen, zullen deze verbanden wellicht sneller duidelijk worden.

Ondertussen probeert Billie’s ex-man Joe de voogdij over de kinderen op te eisen. Hij probeert haar neer te als een ongeschikte moeder die haar kinderen niet kan beschermen. Maar Billie zich absoluut niet uit het veld slaan. In dit derde deel weet Willow Rose op weldoordachte wijze Billie’s persoonlijke worstelingen te verweven met de spanning van het onderzoek, wat het verhaal extra diepgang en emotionele lading geeft.

Wat dit boek echt bijzonder maakt, is de manier waarop Rose de spanning opbouwt. Niet alleen via het plot, maar ook door een diepgaande psychologische laag die zich langzaam ontvouwt. Zodra de link tussen heden en verleden duidelijk wordt, vallen alle puzzelstukjes op indrukwekkende wijze op hun plek. In dit derde deel zijn de verschillende verhaallijnen nóg sterker met elkaar verweven dan in de eerdere delen. Dat maakt dit boek niet alleen spannend, maar ook gelaagd en meeslepend tot de laatste bladzijde. Ik kon dit ijzersterke boek nauwelijks wegleggen. Ik kijk dan ook enorm uit naar een vervolg.