Een teleurstelling

Detective auteur Jacob Vis laat in De bidsprinkhaan de lezer kennismaken met het huwelijk van Carlo en Helga van Beuningen. Carlo blijkt een bekende naam te zijn. Hij kwam als getuige al voor in Het Hoofd maar in dit boek laat hij het leven door zelfmoord. Tenminste, dat is de eerste conclusie van het rechercheonderzoek. Motief voor de zelfmoord was dat hij Linda Stam over het balkon van haar flat gegooid zou hebben.

Hoewel het boek zich als een detective presenteert, zijn het huwelijksleven van Carlo & Helga en de verwikkelingen rond escortgirl Linda gezichtsbepalend. Er is een wisselend perspectief. Enerzijds is er de personele vertelsituatie waarin vooral het politiewerk beschreven wordt. Anderzijds wordt het verhaal verteld vanuit ik-persoon Helga van Beuningen waarbij zij inzicht geeft in hoe zij de laatste jaren met haar man heeft beleefd. Seks is daarbij de rode draad. Feitelijk is er in elk boek van Vis dat ik tot nu toe gelezen heb een vorm van seksueel misbruik aan te treffen als literair motief. Als verhaalmotief is er het belang dat Helga stelt in geur want Carlo is voor haar de enige man wiens geur zij acceptabel vindt, tot ze een man ontmoet die hem evenaart.

Toch ligt de nadruk voor de helft op de detective en juist voor dát aspect lees ik het boek. Maar dan stelt Vis met hopeloos teleur. Het boek eindigt zeer onbevredigend met een verdachte die het volgens het in het begin vastgestelde forensisch bewijsmateriaal niet gedaan kán hebben. Er zitten nogal wat discrepanties tussen het bewijs en de schuldige. Hierdoor maakt het boek mijn verwachtingen niet waar.