Lezersrecensie
Mooi, vervreemdend literair werk
26 april 2017
De achterflap vermeldt: ‘U bent Viviane Élisabeth Fauville. Tweeënveertig jaar, een kind, een man, maar hij heeft u net verlaten. En gisteren hebt u uw psychoanalyticus vermoord. Dat had u wellicht beter niet kunnen doen. Gelukkig ben ik hier om de situatie niet verder uit de hand te laten lopen.’
De roman, zorgvuldig vertaald door Lidewij van den Berg en Katrien Vandenberghe, wordt mooi opgebouwd en biedt veel variatie, onder andere door de lezer in de u-vorm aan te spreken en daarna af te wisselen in de derde en eerste persoon. Daarnaast heeft de auteur veel oog voor detail.
‘…op maandag 15 november, gisteren dus, hebt u uw psychoanalyticus vermoord. U hebt hem niet symbolisch vermoord, zoals men soms komt tot vadermoord. U hebt hem vermoord met een mes van het merk Henckels Zwilling uit de serie Twin Profection, model Santoku.’
Hoofdpersonage Viviane, een 42-jarige vrouw uit Parijs, net moeder geworden en door haar man verlaten, wordt verdacht van de moord op de psychoanalyticus bij wie ze in therapie was. Terwijl de recherche op zoek is naar de dader, lijkt Viviane voornamelijk op zoek naar zichzelf, waarbij niet altijd duidelijk is of hetgeen beschreven de werkelijkheid behelst of dat het zich in het hoofd van Viviane afspeelt.
De droge, gedetailleerde schrijfstijl deed me soms denken aan het werk van Emmanuèle Bernheim. Ook klinkt het raadselachtige van Samuel Beckett door, waarvan aan het begin van het boek de quote: ‘Sinds ik ben, ben ik hier, mijn verschijningen elders, komen voor rekening van derden.’ Deze uitspraak beschrijft de sfeer van de roman Viviane Élisabeth Fauville naar mijn idee treffend.
De roman, zorgvuldig vertaald door Lidewij van den Berg en Katrien Vandenberghe, wordt mooi opgebouwd en biedt veel variatie, onder andere door de lezer in de u-vorm aan te spreken en daarna af te wisselen in de derde en eerste persoon. Daarnaast heeft de auteur veel oog voor detail.
‘…op maandag 15 november, gisteren dus, hebt u uw psychoanalyticus vermoord. U hebt hem niet symbolisch vermoord, zoals men soms komt tot vadermoord. U hebt hem vermoord met een mes van het merk Henckels Zwilling uit de serie Twin Profection, model Santoku.’
Hoofdpersonage Viviane, een 42-jarige vrouw uit Parijs, net moeder geworden en door haar man verlaten, wordt verdacht van de moord op de psychoanalyticus bij wie ze in therapie was. Terwijl de recherche op zoek is naar de dader, lijkt Viviane voornamelijk op zoek naar zichzelf, waarbij niet altijd duidelijk is of hetgeen beschreven de werkelijkheid behelst of dat het zich in het hoofd van Viviane afspeelt.
De droge, gedetailleerde schrijfstijl deed me soms denken aan het werk van Emmanuèle Bernheim. Ook klinkt het raadselachtige van Samuel Beckett door, waarvan aan het begin van het boek de quote: ‘Sinds ik ben, ben ik hier, mijn verschijningen elders, komen voor rekening van derden.’ Deze uitspraak beschrijft de sfeer van de roman Viviane Élisabeth Fauville naar mijn idee treffend.
2
Reageer op deze recensie
