Actrices in reclamespots

Horror, mensen, hórror! En (nog veel) meer.

Heeft wel wat raakvlakken met Rosemary's Baby, maar slaat zijn eigen weg in en ook dusdanig dat het een geheel eigen leven gaat leiden. En wat voor een. Wat voor mij in ieder geval érg goed werkte, is hoe Levin het merkwaardige en ook verdachte gedrag van de Stepford gemeenschap combineert met een zuiver realistische sfeer. Het is moeilijk voor te stellen dat er iets krankzinnigs aan de hand zou kunnen zijn, maar dat er iets goed mis is, voel je tussen zo'n beetje alle regels door. Ik kon me daardoor ook goed verplaatsen in Joanna, die het eerst allemaal nog wegwuift, maar stilletjes aan toch nattigheid begint te voelen. En wát voor nattigheid. Aan bizarre ideeën geen gebrek in de zeventiger jaren. Mijn soort humor, want je mag er natuurlijk ook om lachen. En dan heeft het ook nog eens een dijk van een slot. Weer een Levin die ik zonder enige terughoudendheid onder m'n favorieten parkeer.