Een echte Lucinda Riley

Volgens mij zijn er geen boekenwinkels te vinden op dit moment zonder boeken van Lucinda Riley. De Zeven Zussen serie is razend populair. Zelf wacht ik ook op het een na laatste deel dat in februari uitkomt om aan mijn Nederlandse set toe te voegen. Maar nu over een ander boek van Lucinda Riley: De Orchideeëntuin.

De Orchideeëntuin is eerder verschenen met de titel Terug naar Wharton Park (in het Engels 'Holthouse Flower') in 2010 en opnieuw in 2019. Een slimme zet, omdat fans van De Zeven Zussen meer willen lezen van Lucinda Riley.
Het boek heeft eenzelfde opzet: je leert de hoofdpersoon kennen die in contact komt met het verleden. In dit geval ontvangt ze een oud dagboek, Het dagboek neemt je mee naar het jaar 1939 en hoe het leven er toen uitzag op het landgoed van Wharton Park, vlak voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.

Ook bij dit boek krijgt ze het voor elkaar om je mee te laten voelen met alle personages, zowel uit het heden als het verleden. Ze neemt je mee over de wereld, waardoor je voor je gevoel echt een kijkje kunt nemen in de realiteit van toen. Het boek leest vlot en gemakkelijk door, ondanks dat het niet de spanning heeft van een thriller. De mysterie en met name ook de gecreëerde sfeer, zoals het leven op het landgoed, zorgen ervoor dat je wilt blijven lezen.
Voor mij was het af en toe wel duidelijk dat dit boek eerder geschreven is dan De Zeven Zussen, omdat je toch een bepaalde ontwikkeling in zinsopbouw merkt. Zelf vond ik dat alleen maar interessant om te ervaren.

Voor wie meer wil lezen van Lucinda Riley, of als je geen zin hebt in meteen een serie van zeven delen, dit boek is zeker de moeite waard om in te kunnen verdwijnen.