Lezersrecensie
Zwemmen tegen de stroom in.
Rugzwemmen is het fictiedebuut van Marc ter Horst. Eerder schreef hij informatieve boeken, de meeste gaan over de natuur, de aarde en het klimaat. Op zijn geheel eigen wijze bespreekt hij deze onderwerpen in oa. Palmen op de Noordpool en Viruswereld. Hij heeft hiervoor al meerdere prijzen op zijn naam staan.
Het verhaal gaat over Noor en wordt vanuit haar in de ik-vorm verteld. Al van kleins af aan wordt Noor door haar ouders meegenomen naar allerlei demonstraties over het klimaat. Ze bedenken dan ook nog eens de raarste outfits voor Noor. Als ze weer eens gevraagd wordt om in een raar ijsberenpak te gaan meelopen heeft ze er genoeg van. In de ogen van haar ouders is Noor depri, maar ze kan zich alleen in het water helemaal ontspannen. Daar kan ze haar zorgen van zich af zwemmen en haar hoofd leeg maken. Als haar vriendinnen op zomervakantie gaan, besluiten haar ouders haar op Spetterkamp te doen. Een kamp voor hoog gevoelige of depressieve kinderen. Maar daar heeft Noor geen zin in en ze trekt haar eigen plan. Daarbij leert ze Tim, haar stille klasgenoot, beter kennen en ontdekt ze dat er ondanks alles nog genoeg is om blij van te worden.
Bij een lezing in de plaatselijke boekhandel bracht Marc zelf dit boek onder mijn aandacht. Naast schrijven kan deze man ook fantastisch vertellen. Op geheel lekker eigenwijze manier brengt hij verschillende onderwerpen ter sprake, hoofdzakelijk met als thema’s natuur, onze aarde en het klimaat. Hij heeft verrassende insteken voor zijn verhalen. Met veel humor, leuk en vlot geschreven worden ze onder de aandacht gebracht. In dit verhaal gaat het om Noor. Een heerlijk personage, waar iedere tiener zich al snel in zal herkennen. En net als andere tieners zet ze haar vraagtekens bij dingen die haar ouders doen. Er komen heel wat klimaatweetjes voorbij: overstromingen, of juist droogte, opwarmen van de aarde enz. Allemaal niet zo’n vrolijke onderwerpen, maar Marc weet het met veel humor te brengen, zonder beschuldigend te zijn. In de vorm van Tim, die Noor op haar zoektocht beter leert kennen, ontdekt ze dat er ondanks alles in het leven nog voldoende is om wel blij van te worden. Tijdens deze vriendschap ontdekt ze zichzelf. Ze leert om weer blij te worden van de kleine dingen in het leven.
Een aanrader voor kinderen uit de bovenbouw, in deze tijd zal het zeker uitnodigen tot discussies over hedendaagse thema’s ivm de klimaatveranderingen.
Het verhaal gaat over Noor en wordt vanuit haar in de ik-vorm verteld. Al van kleins af aan wordt Noor door haar ouders meegenomen naar allerlei demonstraties over het klimaat. Ze bedenken dan ook nog eens de raarste outfits voor Noor. Als ze weer eens gevraagd wordt om in een raar ijsberenpak te gaan meelopen heeft ze er genoeg van. In de ogen van haar ouders is Noor depri, maar ze kan zich alleen in het water helemaal ontspannen. Daar kan ze haar zorgen van zich af zwemmen en haar hoofd leeg maken. Als haar vriendinnen op zomervakantie gaan, besluiten haar ouders haar op Spetterkamp te doen. Een kamp voor hoog gevoelige of depressieve kinderen. Maar daar heeft Noor geen zin in en ze trekt haar eigen plan. Daarbij leert ze Tim, haar stille klasgenoot, beter kennen en ontdekt ze dat er ondanks alles nog genoeg is om blij van te worden.
Bij een lezing in de plaatselijke boekhandel bracht Marc zelf dit boek onder mijn aandacht. Naast schrijven kan deze man ook fantastisch vertellen. Op geheel lekker eigenwijze manier brengt hij verschillende onderwerpen ter sprake, hoofdzakelijk met als thema’s natuur, onze aarde en het klimaat. Hij heeft verrassende insteken voor zijn verhalen. Met veel humor, leuk en vlot geschreven worden ze onder de aandacht gebracht. In dit verhaal gaat het om Noor. Een heerlijk personage, waar iedere tiener zich al snel in zal herkennen. En net als andere tieners zet ze haar vraagtekens bij dingen die haar ouders doen. Er komen heel wat klimaatweetjes voorbij: overstromingen, of juist droogte, opwarmen van de aarde enz. Allemaal niet zo’n vrolijke onderwerpen, maar Marc weet het met veel humor te brengen, zonder beschuldigend te zijn. In de vorm van Tim, die Noor op haar zoektocht beter leert kennen, ontdekt ze dat er ondanks alles in het leven nog voldoende is om wel blij van te worden. Tijdens deze vriendschap ontdekt ze zichzelf. Ze leert om weer blij te worden van de kleine dingen in het leven.
Een aanrader voor kinderen uit de bovenbouw, in deze tijd zal het zeker uitnodigen tot discussies over hedendaagse thema’s ivm de klimaatveranderingen.
2
Reageer op deze recensie