Zoektocht naar afkomst en liefde.

In Zeekant, het derde deel van de feelgoodserie Liefdesstreken, neemt Karin de Graaff ons opnieuw mee naar een bijzondere omgeving, dit keer de Zeeuwse kust. Hoewel het deel 3 is uit de serie zijn ze afzonderlijke van elkaar te lezen.

Het verhaal draait om Priya, zij is de vriendin van Yfke uit “Waterspiegel”. Na een flinke ruzie met haar pleegouders, vindt ze haar toevlucht in het werken op paardencentrum HC Striep in de buurt van Burgh Haamstede. Het werk met paarden en ruiters biedt haar structuur en houvast in een periode waarin haar persoonlijke leven in verwarring is. Priya is als baby geadopteerd vanuit Sri Lanka en nog niet zo lang geleden op zoek gegaan naar haar roots. Daar doet ze een schokkende ontdekking, die ze, weer terug in Uledyk bij haar pleegouders, maar moeilijk van zich af kan zetten. Hoewel ze weet dat het onterecht is, geeft ze hen de schuld.

Een mooie tegenhanger voor de bedachtzame Priya is Stan, de creatieve timmerman die is opgegroeid in een hippiegemeenschap. Zijn vader heeft 3 vrouwen, (ik heb zeg maar ouders met 3 S-en) Waar Priya eerst niets van zijn losse, kunstzinnige manier van leven moet hebben, groeit er gaandeweg toch een band. De Graaff schetst hun ontwikkeling subtiel en geloofwaardig: van botsingen en vooroordelen naar begrip en misschien wel meer dan dat. Belangrijke rol hierin spelen ook de 3 moeders van Stan, met name Celeste.

“Liefde zit zo diep. Net als de wortels van een boom naar water reiken onder de grond, strekt de liefde zich ver uit. Onzichtbaar, maar aanwezig. Wachtend om weer op te bloeien. Dat is echte, onvoorwaardelijke liefde. Tussen geliefden, tussen familie en vrienden en tussen een ouder en een kind.”

Verder komen Anne en Étienne voorbij. Ze zijn van adellijke afkomst. Anne is een lieve meid en zeer getalenteerd, maar wordt heel kort gehouden. Ëtienne daarentegen is een echte snob, heeft een slechte reputatie in het dorp vanwege zijn manier van zaken doen en omgang met vrouwen. Hij houdt, in opdracht van zijn ouders, toezicht op Anne en wijkt niet van haar zijde nadat hij haar met een vriendin betrapt heeft. Daarnaast zien we wederom eerdere hoofdpersonages terugkomen met een heerlijke bijrol voor buurvrouw Ofkje met haar ongezouten meningen.

“Als die adoptie je zo bezig houdt, kun je er dan niet beter mee stoppen?” Stopzetten! Alsof ze zomaar een knop kon indrukken. Wat een absurde opmerking weer.

Wat opvalt is de sfeervolle beschrijving van Zeeland en het leven op het paardencentrum. Je voelt bijna de zilte zeelucht en de spanning van de belangrijke wedstrijd. Tegelijk weet de auteur zware thema’s als identiteit, afkomst en het zoeken naar je plek in de wereld te verweven met een lichte, hoopvolle toon.

Zeekant is daarmee een geslaagde combinatie van romantiek, persoonlijke groei en het charmante decor van de Zeeuwse kust. Het boek leest vlot, biedt herkenbare emoties en heeft genoeg diepgang om je aan het denken te zetten.
Voor liefhebbers van feelgood met een serieuze ondertoon is dit derde deel absoluut de moeite waard. Deel 4 uit deze serie is Molenwiek, met daarin Lauren als hoofpersoon. We maakten in dit deel al een beetje kennis met haar. Ik ben benieuwd hoe het verder met haar gaat.