Recensie De pater en het meisje

Kindermisbruik door katholieke geestelijken is de afgelopen tijd regelmatig in het nieuws is geweest. In dit aangrijpende boek doet de journalist Gerard van Westerloo verslag van hetgeen een zo’n slachtoffer, zijn zus Tineke, als puber is overkomen.

Zij is de enige dochter in het gezin van Westerloo en er werd weinig aandacht aan haar besteed. De jongens werden door hun vader gestimuleerd iets van hun leven te maken maar voor Tineke stond de opvoeding geheel en al in het teken van haar latere huwelijk
‘Ze moet toen al gevoeld hebben: ik doe er minder toe. Ik ben meisje, ik word vrouw, voor mij is een carrière niet belangrijk. Ik moet kinderen krijgen, als het even kan een hoop. Ik moet niet zelf gelukkig worden. Ik moet een man gelukkig maken.’Op haar 13e werd Tineke naar pater Frits gestuurd voor Engelse bijles. Frits is een aantrekkelijke joviale jonge man, opgegroeid in een wereld waarin vrouwen geen rol speelden. Een gezin met broers en vanaf zijn 12e in een seminarie om tot priester te worden opgeleid. Vandaar werd hij voor verdere studie naar Amsterdam gestuurd waar hij een ander leven ontdekte.
‘de jonge man van de foto is, voor het eerst van zijn leven, op zoek naar vrouwen naar wie zijn lichaam hunkert maar die zijn priesterschap hem verbiedt’ Deze man, op zoek naar de grens van zijn celibataire verplichtingen, komt in haar eenzaamste periode in Tinekes leven. ‘Hij zag mij, denk ik achteraf, inderdaad als oefenstof…….Maar ik? Ik was er een paar jaar intens gelukkig mee dat het gebeurde.’

Van Westerloo gaat vijftig jaar later op zoek naar de waarheid, praat met zijn zus, met pater Frits en nog wat mensen om hen heen. Ook is hij op zoek naar de dubbele moraal van Frits: hoe het mogelijk was dat geloofswaarheden die Frits verkondigde, door hemzelf niet werden nageleefd. ‘Hoe kon het dat hij zelf de zuiverheid en kuisheid die hij ons voorhield in het gezelschap van Tineke vergat.’

Een mooi, soms ontroerend, soms schokkend, boek wat ook een goed tijdsbeeld geeft van de verzuiling, het roomse leven van de jaren vijftig. Ook een boek om heel erg, vreselijk boos van te worden! Heb regelmatig met een brok in mijn keel zitten lezen.