Recensie Ten zuiden van de grens

Voor dit boek mijn top 10 aangepast want het moest erin. Dit is een boek over liefde, dood, mysteries en de innerlijke strijd. Veel vragen blijven onbeantwoord maar dat is inderdaad niet erg. (Ben ik met je eens Ennie)
Als illustratie een fragmentje wat ik heel mooi vond:
Hajime zegt: 'Als ik naar je kijk, heb ik zo nu en dan het gevoel dat ik naar een verre ster kijk. Hij ziet er heel helder uit. Maar het is licht dat wie weet hoeveel lichtjaren geleden is uitgezonden. Misschien is het wel het licht van een hemellichaam dat niet meer bestaat. Maar toch ziet het er soms echter uit dan wat dan ook.'
Shimamoto zei niets.
'Daar zit je. Het lijkt alsof je daar zit. Maar misschien ben je er niet. Misschien is het alleen maar je schaduw. Misschien ben je in het echt wel ergens anders. Misschien ben je al heel lang geleden verdwenen.'

Hierin zie je goed het mysterie en de innerlijke strijd van Hajime.
Ik heb ergens gelezen dat de basis voor dit verhaal afkomstig is uit de Opwindvogelkronieken. Dat zal wel mijn volgende Murakami worden, denk ik zo.