Schrijnend en rauw verhaal

Halfweg is makkelijk leesbaar, de schrijfstijl is prettig, met originele metaforen. Het verhaal is rauw, over een gezin waarvan de zoon zelfmoord heeft gepleegd. Verteld vanuit het perspectief van zijn tweelingzus maken we de week van zijn vondst tot en met zijn crematie mee. Al lezende komen we er achter hoe dit gezin (dis) functioneert en hoe de omgangsvormen in dit gezin zo zijn gegroeid. Schrijnend is dat geen van de gezinsleden zich echt goed kan uiten, waardoor het verdriet, het schuldgevoel en de onmacht niet uitgesproken worden en de dialogen tussen de gezinsleden oppervlakkig blijven. Zo blijft veel onbesproken en hebben ze niet echt steun aan elkaar. Ondanks dat de thematiek van Halfweg zwaar is en het zeker goed geschreven is, heeft het verhaal me toch niet volledig geraakt, misschien omdat geen van de personages echt sympathiek wordt. Hoewel tante Jana nog het meest op mijn sympathie kon rekenen heeft ook zij de voor de kinderen onveilige situatie niet op kunnen lossen.