Lezersrecensie
Geen roze wolk
Gaby Rasters beschrijft in Bij jou ben ik echt de worsteling van een moeder (en een vader) in de omgang met hun autistische zoontje Ravi. Gevoelens van machteloosheid, onbegrip en zelfmedelijden zijn alom aanwezig, maar ook de onvoorwaardelijke liefde van ouders naar kind en het verlies van de aandacht voor elkaar komen ruim aan bod. Omdat vanuit het perspectief van moeder Sandy is geschreven, maken we haar worsteling van binnenuit mee. Haar man Luuk staat daardoor wat meer op afstand.
Het boek is opgedeeld in drie delen waarbij in het eerste deel de hoofdstukken afgewisseld worden met ‘intro’s’ waarin de lezer meegenomen wordt in de gedachten van Ravi. Hierdoor krijgen we als lezer al eerder dan de ouders meer begrip van Ravi’s gedrag en belevingswereld. De delen 2 en 3 hebben alleen een ‘intro’ als afsluiting.
In deel 1 doet Sandy zichzelf een therapiesessie cadeau in de vorm van een familie opstelling met honden. Met als doel weer zichzelf te worden en minder verkrampt te reageren op Ravi, maar ook op Luuk. In deel 2 moet een vakantie op Cyprus het gezin nader tot elkaar brengen. Dit lukt slechts ten dele, met name door de onzekerheid en achterdocht van Sandy naar Luuk. Ravi maakt op de eerste dag van de vakantie kennis met een zwerfhond waarmee hij meteen een volledige klik heeft. De hond Beni verdwijnt echter spoorloos na twee ontmoetingen en Ravi is ontroostbaar.
Terug in Nederland in deel 3, groeien Sandy en Luuk steeds verder uit elkaar en als Sandy besluit Beni op te laten sporen en naar Cyprus afreist om de hond naar Nederland te halen, lijkt hun relatie helemaal mis te gaan.
Hoewel het verhaal zeker ontroert en een goed beeld geeft wat een kind met special needs met je relatie kan doen, vond ik het gedrag van Sandy af en toe ook ergerlijk. Hoewel je als lezer Luuk alleen via Sandy’s perspectief leert kennen, heeft hij toch mijn meeste sympathie. Rustig in de omgang met Ravi en begripvol naar Sandy, waarbij hij ook stimuleert dat ze tijd voor zichzelf neemt om haar blogs te kunnen schrijven. Je zou zeggen een man uit duizenden, waarom dan die achterdocht. Ondanks dat blijft hij trouw aan zijn liefde voor haar.
Al met al wordt een realistisch beeld gegeven van een gezin waarin de roze wolk niet kwam, maar waarin de liefde uiteindelijk toch overwint.
Het boek is opgedeeld in drie delen waarbij in het eerste deel de hoofdstukken afgewisseld worden met ‘intro’s’ waarin de lezer meegenomen wordt in de gedachten van Ravi. Hierdoor krijgen we als lezer al eerder dan de ouders meer begrip van Ravi’s gedrag en belevingswereld. De delen 2 en 3 hebben alleen een ‘intro’ als afsluiting.
In deel 1 doet Sandy zichzelf een therapiesessie cadeau in de vorm van een familie opstelling met honden. Met als doel weer zichzelf te worden en minder verkrampt te reageren op Ravi, maar ook op Luuk. In deel 2 moet een vakantie op Cyprus het gezin nader tot elkaar brengen. Dit lukt slechts ten dele, met name door de onzekerheid en achterdocht van Sandy naar Luuk. Ravi maakt op de eerste dag van de vakantie kennis met een zwerfhond waarmee hij meteen een volledige klik heeft. De hond Beni verdwijnt echter spoorloos na twee ontmoetingen en Ravi is ontroostbaar.
Terug in Nederland in deel 3, groeien Sandy en Luuk steeds verder uit elkaar en als Sandy besluit Beni op te laten sporen en naar Cyprus afreist om de hond naar Nederland te halen, lijkt hun relatie helemaal mis te gaan.
Hoewel het verhaal zeker ontroert en een goed beeld geeft wat een kind met special needs met je relatie kan doen, vond ik het gedrag van Sandy af en toe ook ergerlijk. Hoewel je als lezer Luuk alleen via Sandy’s perspectief leert kennen, heeft hij toch mijn meeste sympathie. Rustig in de omgang met Ravi en begripvol naar Sandy, waarbij hij ook stimuleert dat ze tijd voor zichzelf neemt om haar blogs te kunnen schrijven. Je zou zeggen een man uit duizenden, waarom dan die achterdocht. Ondanks dat blijft hij trouw aan zijn liefde voor haar.
Al met al wordt een realistisch beeld gegeven van een gezin waarin de roze wolk niet kwam, maar waarin de liefde uiteindelijk toch overwint.
3
Reageer op deze recensie