Autobiografisch?

In 'Finse dagen' vertelt Herman Koch het verhaal van zijn verblijf van 6 maanden op een afgelegen Finse boerderij, kort nadat zijn moeder was overleden. Een verhaal dat hij tot dan toe nog nooit of met enige gene en lacherigheid aan iemand had verteld. Tegelijkertijd een mooie beschrijving van zijn tienerjaren en de relatie met zijn ouders. Steeds op de achtergrond het schrijversdilemma: wat is echt, wat is verzonnen, wat is verzwegen? Gecensureerd, ongecensureerd of aangedikt? En wat is door je geheugen veranderd, aangepast of verdwenen?
Vooral de eerste twee delen van het boek zijn erg mooi, het laatste deel soms wat langdradig en al te reflectief.