Lezersrecensie
Keuzes beïnvloeden de loop van het leven
De Britse auteur schreef eerder non-fictieboeken. De namen is haar romandebuut. De vertaling naar het Nederlands is van Mieke Trouw.
In de namen wordt het verhaal verteld van Cora. Ze is getrouwd met de dominante Gordon. Het is een leven met huiselijk geweld en waarin ze wordt geïsoleerd van familie en vrienden. Samen hebben ze een dochter Maia en een pas geboren baby-jongetje. Cora gaat met Maia en de baby naar de gemeente om zijn naam op te geven. Gordon wil dat hij Gordon gaat heten, zoals zijn familietraditie voorschrijft. Maia zou graag willen dat haar broertje Bear gaat heten en Cora heeft zelf de naam Julian in haar hoofd. Vanaf dat moment splijt het verhaal in drieën. Te lezen zijn drie verschillende scenario’s van hoe het leven zou verlopen als het kind Gordon, Julian of Bear heet.
Wat een prachtig boek is dit. De drie verhaallijnen zijn zo goed uitgewerkt, dat het realistische levenslopen zijn geworden. De hoofdstukken worden afwisselend beschreven tussen Gordon, Bear en Julian en na die drie verhalen verspringt de tijd met zeven jaar. Een bewuste keuze van de auteur, want zeven is een symbolosch getal. Ook de keuze voor de namen van alle personages is niet toevallig. Elke naam heeft een betekenis die hen past.
De personages zijn sterk neergezet. Hun gewoontes, gebruiken, gedachtes, keuzes en emoties, het is allemaal herkenbaar en goed uitgewerkt. Liefde en geluk, naast verdriet en drama. Familiebanden blijken sterk en doorzettingsvermogen is bij allen terug te vinden. Interessant zijn ook de kruisverbanden tussen verhaallijnen. Personages duiken op in de parallelle levens, met gelijke karaktereigenschappen, maar door de keuzes die de hoofdpersonages maken, in andere verbanden.
De namen is een bijzondere roman, zowel van opbouw als qua verhalen. Sterke personages ontwikkelen zich gedurende een langere periode en dat beleef je als lezer van dichtbij. De keuzes die ze maken beïnvloeden de loop van hun leven en de gevolgen zijn niet te voorzien. Dat maakt het een verrassend en intens boek om te lezen.
In de namen wordt het verhaal verteld van Cora. Ze is getrouwd met de dominante Gordon. Het is een leven met huiselijk geweld en waarin ze wordt geïsoleerd van familie en vrienden. Samen hebben ze een dochter Maia en een pas geboren baby-jongetje. Cora gaat met Maia en de baby naar de gemeente om zijn naam op te geven. Gordon wil dat hij Gordon gaat heten, zoals zijn familietraditie voorschrijft. Maia zou graag willen dat haar broertje Bear gaat heten en Cora heeft zelf de naam Julian in haar hoofd. Vanaf dat moment splijt het verhaal in drieën. Te lezen zijn drie verschillende scenario’s van hoe het leven zou verlopen als het kind Gordon, Julian of Bear heet.
Wat een prachtig boek is dit. De drie verhaallijnen zijn zo goed uitgewerkt, dat het realistische levenslopen zijn geworden. De hoofdstukken worden afwisselend beschreven tussen Gordon, Bear en Julian en na die drie verhalen verspringt de tijd met zeven jaar. Een bewuste keuze van de auteur, want zeven is een symbolosch getal. Ook de keuze voor de namen van alle personages is niet toevallig. Elke naam heeft een betekenis die hen past.
De personages zijn sterk neergezet. Hun gewoontes, gebruiken, gedachtes, keuzes en emoties, het is allemaal herkenbaar en goed uitgewerkt. Liefde en geluk, naast verdriet en drama. Familiebanden blijken sterk en doorzettingsvermogen is bij allen terug te vinden. Interessant zijn ook de kruisverbanden tussen verhaallijnen. Personages duiken op in de parallelle levens, met gelijke karaktereigenschappen, maar door de keuzes die de hoofdpersonages maken, in andere verbanden.
De namen is een bijzondere roman, zowel van opbouw als qua verhalen. Sterke personages ontwikkelen zich gedurende een langere periode en dat beleef je als lezer van dichtbij. De keuzes die ze maken beïnvloeden de loop van hun leven en de gevolgen zijn niet te voorzien. Dat maakt het een verrassend en intens boek om te lezen.
2
Reageer op deze recensie
