Een beproeving

Let op! Deze recensie kan spoilers bevatten van het eerste deel.

Marie Lamballe is het pseudoniem van de Duitse bestseller schrijfster Hilke Sellnick. Zij schrijft onder zes verschillende pseudoniemen, waaronder Anne Jacobs. De boeken van Marie Lamballe zijn historische feelgoodromans, waarin de hoofdstukken constant wisselen van perspectief tussen de verschillende personages.

Hilde’s beproeving is het tweede deel van de serie “Cafe Engel’. Het eerste boek speelde tijdens de laatste oorlogsjaren en de tijd er na. We maakten kennis met Hilde, haar moeder Else en haar vader Heinz. De broers Wilhelm en August werden alleen bij naam genoemd, want die waren als dienstplichtigen de oorlog ingestuurd en als krijgsgevangenen nog lang van huis. Jean- Jacques, een Franse dwangarbeider werd ingezet in het café en verloor zijn hart aan Hilde. Hij vluchtte naar Frankrijk, maar kreeg problemen met zijn familie.
Boven Cafe Engel, het bedrijf van de ouders van Hilde bevinden zich appartementen, waar o.a. Julia Wemhöner woont, een Joodse kostuumnaaister die daar zat ondergedoken tijdens de oorlog. Haar buurman Addi, operazanger was haar beschermheer en later geliefde.
In dit deel leefden we mee met het wel en wee van deze mensen en langzaamaan kwamen de verhalen van deze personages bij elkaar.

Het tweede deel van de ‘Café Engel’-serie maakt een tijdsprong, het is ineens vijf jaar later. Jean-Jacques is getrouwd met Hilde en ze hebben een tweeling. Julia Wemhöner is niet meer met Addi en is zoekende in wat ze nu moet. De broers August en Wilhelm zijn terug uit de krijgsgevangenkampen en wonen weer thuis. Wilhelm is acteur, eigenlijk karakteracteur, maar blijkt veel meer gevoel te hebben voor de komische kant. August zit in een zware depressie na zijn tijd in een Russisch krijgsgevangenkamp. Uitgerekend hij valt als een blok voor een Russische vrouw. Het is Swetlana (moeder van Michael) die nu ook een rol gaat spelen en tegen diverse problemen aan loopt.

Net als in het eerste boek is het nogal veel. De constante wisseling tussen de personages is rommelig. Er zit niet een doorlopende lijn in de verhalen, hoewel ze naar het einde toe steeds meer op elkaar aan gaan sluiten. De komst van de broers levert wel nieuwe impulsen op, maar zorgt ook voor een inconsequentie in het verhaal, die pas later wordt rechtgezet. (In het vorige boek zat August in een kamp onder Amerikaans bevel, nu kwam hij thuis uit een Russisch kamp). Dat schept verwarring, wat niet nodig was geweest als het gelijk uitleg had gekregen.

De sfeer van het boek is nogal depressief. De titel Hilde’s beproeving is passend, want het is een behoorlijke beproeving om door dit boek heen te komen. Hilde probeert het café te moderniseren om de concurrent die in de straat erbij is gekomen het hoofd te kunnen bieden. Veel medewerking krijgt ze niet, haar ouders houden vast aan het oude. Hilde zelf is niet bepaald gezellig en is constant boos en chagrijnig. De depressie van August is ook niet iets om vrolijk van te worden. Jammer, want het verhaal heeft genoeg potentie, het komt er alleen niet uit.

Het leest verder wel prettig, op de schrijfstijl van Lamballe is niets aan te merken. Het leest vlot en makkelijk, maar uiteindelijk gebeurt er niet echt veel. Het boek moet het meer hebben van de personages en de onderlinge verhoudingen, maar omdat het allemaal zo negatief is, zit er niet zoveel schot in het verhaal. De consequentie is dat het langdradig wordt wat het leesplezier wegneemt. Naar het einde toe wordt het weer wat gezelliger, krijgen problemen een positieve oplossing en sluit het grotendeels goed af.

Deel twee is een tussendeel. We kunnen alleen maar hopen dat deze melancholische verhalen een vrolijker gevolg krijgen in het derde en laatste deel. Nu het café verbouwd is en moderner is en de liefde weer stroomt, gaat deel drie ons hopelijk positief verrassen.

Hilde’s beproeving is een boek dat enige doorzettingsvermogen nodig heeft om tot het einde te komen. Toch wisten de losse verhalen net genoeg nieuwsgierigheid op te wekken om door te blijven lezen. Er zijn er genoeg lijntjes uitgezet voor het derde deel, want we willen toch weten hoe het Hilde en haar familie vergaat in de volgende jaren.