Sterke, meeslepende psychologische thriller

Toen ik Barbara De Smedt op de thrilleravond in Deinze hoorde vertellen over de heruitgave van Alleen, wist ik meteen dat ik dit boek hoger op mijn lijstje móést plaatsen Ze vertelde dat het begin van het verhaal deels gebaseerd is op gebeurtenissen uit haar eigen studententijd — stalking, krassen op haar auto… Het maakte meteen indruk op me. Dat dit voor haar later de kiem zou vormen voor een fictieve psychologische thriller, vond ik heel fascinerend.

Het verhaal is opgedeeld in twee grote delen: de weken vóór “De dag” en de periode erna. Die structuur werkte voor mij bijzonder goed. Het zorgde ervoor dat ik voortdurend werd meegesleurd door de vraag: wat gaat er op die dag precies gebeuren? Het boek leest bovendien ontzettend vlot. Ik betrapte mezelf erop dat ik steeds sneller wilde doorlezen, gedreven door nieuwsgierigheid en de drang om de puzzelstukjes op hun plek te zien vallen. Toen “De dag” eindelijk aanbrak, kon ik gewoon niet stoppen — ik móést weten hoe het verhaal verder zou ontvouwen. Het vakmanschap en het schrijftalent van Barbara De Smedt hebben me van begin tot eind weten te boeien.

Het eerste deel heeft een rustige, eerder trage opbouw, maar dat stoorde me helemaal niet. Integendeel: ik kreeg daardoor de tijd om Julie en Oscar echt te leren kennen. Beide personages dragen een rugzak mee, en Barbara laat prachtig zien hoe die vroegere trauma’s nog doorwerken in hun volwassen leven.

Bij Julie draait alles rond het verlies van haar moeder, die stierf toen Julie vijftien was. Ik voelde zo goed mee met de manier waarop Julie worstelt met tegenstrijdige gevoelens wanneer haar leven dreigt af te wijken van het zorgvuldig uitgestippelde pad dat ze altijd voor zichzelf voor ogen had. Haar twijfels, haar keuzes, haar terughoudendheid — beetje bij beetje begon ik te begrijpen waarom ze reageert zoals ze doet.

Bij Oscar ligt de pijn nog dieper. Hij groeide op bij een moeder die drank boven alles stelde, waardoor hij regelmatig in pleeggezinnen terechtkwam. Zijn zoektocht naar een plek in een harde wereld wordt heel geloofwaardig neergezet. Het maakte dat ik als lezer echt met hem meeleefde.

Na de schokkende gebeurtenis op “De dag” verschuift het perspectief en krijgen ook Tom en Pieter een duidelijke rol in het verhaal. Ik vond het bijzonder interessant om te lezen hoe zij omgaan met de nasleep, welke emoties bij hen loskomen en welke impact de gebeurtenissen hebben op de achterblijvers. Het geeft het verhaal een extra laag en maakt duidelijk dat één moment verstrekkende gevolgen kan hebben voor iedereen eromheen.

Alleen is voor mij een sterke, meeslepende psychologische thriller geworden die niet alleen spannend is, maar ook ontroert. Dankzij de gelaagde personages en de persoonlijke invalshoek kon ik dit boek nauwelijks wegleggen.