Ongeloofwaardig

Ik ben een groot fan van Camilla Läckberg en heb de serie met Erika en Patrik met veel plezier gelezen.
Ik hou van de verhaallijnen, van het verleden wat parallel loopt met het heden en van de karakters.

En dan Gouden Kooi. Wat zal ik ervan zeggen....
Het eerste deel van het boek vind ik ronduit saai. Het is uiteraard nodig om de lijn uit te zetten. Maar ik vind de karakters erg ongeloofwaardig. Misschien ben ik te weinig thuis in de jetset maar ik was me alleen maar aan het ergeren. Toch heb ik doorgelezen en dat komt door de verhaallijn uit het verleden. Ik wilde toch weten wat er met Faye gebeurd is.

Het tweede deel was spannender. Faye gaat wraak nemen. Maar ook dit vond ik ongeloofwaardig. Met als hoogtepunt dat ze haar 6-jarige dochter inzet om in de computer van haar vader in te breken. Toen ben ik bijna afgehaakt. En later nogmaals toen ze haar verdriet om Chris ineens snel een plek kon geven datvond ik ook totaal niet passend.

Het einde is dan toch nog onverwacht verrassend.

De karakters blijven in dit boek oppervlakkig, evenals de gebeurtenissen. Ik ben er toch niet helemaal achter gekomen wat er in het verlededn is gebeurd en ook niet wat er nou met de dochter van Faye is gebeurd.

De hoeveelheid seks vind ik buitenproportioneel en gewoonweg vulgair. Seks schijnt tegenwoordig een prominente plaats in te moeten nemen maar hier voert het onderhand de boventoon. Faye doet het met alles en iedereen en vindt haar ex, die dat ook doet, een verachtelijk persoon.Dit spreekt elkaar tegen.

Al met al vind ik dat Läckberg hier de plank behoorlijk misslaat en het is zeker geen thriller maar meer een 50 tinten grijs genre. Ik kreeg ook de indruk dat ze de opdracht had om iets anders te schrijven. Of dat er ghostwriters bij zitten. Ik vind het in ieder geval geen echte Läckberg.
Voor mij geen deel 2.

Ik geef toch 2 sterren omdat de schrijfstijl van Läckberg onverminderd vlot is. En omdat de afloop toch nog verrassend was.