Lezersrecensie
Dichtbij
Dichtbij
De titel van mijn recensie is Dichtbij. Omdat ik me tijdens het lezen voelde alsof ik dichtbij Arine was.
Hugo Verkley heeft het verhaal van Peet en Arine ontzettend goed beschreven. Vanaf de eerste pagina leef je mee met de familie die 18 jaar in Zuid-Afrika heeft gewoond.
Deze periode kent een tragische afloop. Hoewel de plot bekend is, vind ik toch spanning in het verhaal zitten doordat je er gaandeweg pas achter komt wat er nou precies is gebeurd op de bewuste avond.
Arine vertelt haar verhaal puur en eerlijk, zonder omhaal, ze maakt het niet mooier of lelijker dan het is. Haar directheid shockeert ook soms ("hij trok mijn vibrators uit de kast, ja je moet wat als je man zo lang van huis is"), maar ook daardoor krijg je het idee dat je deze mensen kent.
In 18 jaar tijd heeft het gezin veel meegemaakt. Ze zijn zonder enige voorbereiding naar Zuid Afrika vertrokken. Ik vind dat niet verstandig, ik zou me veel beter hebben voorbereid. Daardoor hadden ze misschien betere kansen gehad op werk en hadden de kinderen ook beter onderwijs kunnen krijgen. Ik heb me soms best geërgerd, zoals aan het feit dat Peet en Beer zonder vergunning gaan werken, waardoor Beer in de gevangenis beland. En aan het feit dat Arine de kinderen van school haalt en ze haar dochter alleen laat bij een buurman en haar op 10-jarige leeftijd laat stuntvliegen. Allemaal dingen die ikzelf niet zou doen en ook niet slim vind. Maar goed zo zijn Arine en Peet nou eenmaal en ik heb ook wel weer veel bewondering voor ze. Ze pakken werkelijk alles aan wat ze kunnen en zijn nergens te beroerd voor. En ondanks dat ze moeten sappelen zijn ze gelukkig en genieten ze van het leven en van elkaar. Ze waren echt "meant to be".
Ik heb genoten van dit boek, intens meegeleefd en ik hoop van harte dat Arine en de kinderen weer gelukkig gaan worden!
Wat ik ook prettig vind aan het boek is dat er een stuk geschiedenis van Zuid-Afrika wordt beschreven en er uitleg wordt gegeven over de huidige politiek en de gevolgen daarvan.
Tot slot: het allermooiste citaat is ook voor mij "waren we maar zebra's, dan leefden zwart en wit in harmonie naast elkaar"
De titel van mijn recensie is Dichtbij. Omdat ik me tijdens het lezen voelde alsof ik dichtbij Arine was.
Hugo Verkley heeft het verhaal van Peet en Arine ontzettend goed beschreven. Vanaf de eerste pagina leef je mee met de familie die 18 jaar in Zuid-Afrika heeft gewoond.
Deze periode kent een tragische afloop. Hoewel de plot bekend is, vind ik toch spanning in het verhaal zitten doordat je er gaandeweg pas achter komt wat er nou precies is gebeurd op de bewuste avond.
Arine vertelt haar verhaal puur en eerlijk, zonder omhaal, ze maakt het niet mooier of lelijker dan het is. Haar directheid shockeert ook soms ("hij trok mijn vibrators uit de kast, ja je moet wat als je man zo lang van huis is"), maar ook daardoor krijg je het idee dat je deze mensen kent.
In 18 jaar tijd heeft het gezin veel meegemaakt. Ze zijn zonder enige voorbereiding naar Zuid Afrika vertrokken. Ik vind dat niet verstandig, ik zou me veel beter hebben voorbereid. Daardoor hadden ze misschien betere kansen gehad op werk en hadden de kinderen ook beter onderwijs kunnen krijgen. Ik heb me soms best geërgerd, zoals aan het feit dat Peet en Beer zonder vergunning gaan werken, waardoor Beer in de gevangenis beland. En aan het feit dat Arine de kinderen van school haalt en ze haar dochter alleen laat bij een buurman en haar op 10-jarige leeftijd laat stuntvliegen. Allemaal dingen die ikzelf niet zou doen en ook niet slim vind. Maar goed zo zijn Arine en Peet nou eenmaal en ik heb ook wel weer veel bewondering voor ze. Ze pakken werkelijk alles aan wat ze kunnen en zijn nergens te beroerd voor. En ondanks dat ze moeten sappelen zijn ze gelukkig en genieten ze van het leven en van elkaar. Ze waren echt "meant to be".
Ik heb genoten van dit boek, intens meegeleefd en ik hoop van harte dat Arine en de kinderen weer gelukkig gaan worden!
Wat ik ook prettig vind aan het boek is dat er een stuk geschiedenis van Zuid-Afrika wordt beschreven en er uitleg wordt gegeven over de huidige politiek en de gevolgen daarvan.
Tot slot: het allermooiste citaat is ook voor mij "waren we maar zebra's, dan leefden zwart en wit in harmonie naast elkaar"
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marina67
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
