Van wederzijds afstoten naar wederzijds aantrekken

‘Rood, Wit & Koningsblauw’ is het debuut van Casey McQuiston welke onder de naam ‘Red, White & Royal Blue’ is uitgegeven in de Verenigde Staten. Het is een New York Times en USA Today bestseller. Daarnaast won McQuiston met het boek de Goodreads Choice Awards voor het beste debuut en beste romance, daarnaast werd het boek door onder andere Vogue en Vanity Fait verkozen tot boek van het jaar. Iedereen, of je nu een lezer bent, tot de LGBTQ+ community hoort of een hopeloze romanticus bent, zal je voor de hoofdpersonen Alex en Henry vallen.
‘Rood, Wit & Koningsblauw’ gaat over de First Son, Alex en over een Britse Prins Henry. In het begin van het verhaal zijn de twee heren eerder rivalen dan vrienden, maar gezien dit niet goed voor publiciteit van beide heren is, wordt er door de gezamenlijke PR afdelingen verzonnen dat de heren naar buiten moeten brengen dat zij de beste vrienden zijn. Alles om aan damagecontrol te kunnen doen. De nepvriendschap loopt uit op wat meer is dan dat ze ooit hadden verwacht, ze vallen allebei als een blok voor elkaar. Het enige probleem is dat het precies gebeurd gedurende de campagne van de presidentiële herverkiezingen. Daarnaast kan de wat conservatievere koninklijke familie ook nog tot moeilijkheden zorgen. Maar een ding is zeker, ongeacht wat, de twee heren schrijven samen geschiedenis.
Personages
In ‘Rood, Wit & Koningsblauw’ staat Alex Claremont-Diaz, de First Son, en Prins Henry van Wales centraal. Alex is een charmante jongeman wie zijn gehele leven dacht dat hij hetero was tot dat hij de gevoelens welke hij voor Henry heeft begint te accepteren. In het boek lees je tegen welke moeilijkheden Alex aanloopt en is hij bang dat zijn familie negatief zal reageren. Echter is dit niet het geval en staan ze positief tegen over dat hij biseksueel is. Het enige mogelijke probleem is dat hij gevallen is voor de prins van Groot Brittannië en dat dit tot mogelijke moeilijkheden kan zorgen. Het mooie in het boek is dat je leest hoe Alex groeit en hoe zijn liefde voor Henry zich door het jaar 2020 heen ontwikkelt. Hoe verder je in het boek komt merk je dat Alex alles overheeft om er voor te zorgen dat hij en Henry worden geaccepteerd zoals ze zijn en dat ze echt van elkaar houden.
Dan heb je Henry nog, Henry lijkt in het begin een stijve hark waar geen greintje humor in zit. Dit komt door verschillende redenen, waarvan eentje is dat hij niet uit de kast kan komen voor Engeland, want dat hoort niet bij zijn taakomschrijving als Prins van Wales. Hierdoor is hij een stuk voorzichtiger dan Alex, maar zet hij wel de eerste stap richting Alex om zijn gevoelens op tafel te gooien door hem in de tuin van het Witte Huis te zoenen tijdens het nieuwjaarsfeest van het White House Trio. Vanaf dat moment is Henry wat losser, ook al blijft hij wat terughoudender doordat hij bang is voor de mening van het volk en van zijn oma, de Koningin. Aan het einde van het verhaal staat Henry voor zijn eigen idealen en vanuit zijn familie krijgt hij onverwachte steun van zijn moeder, die tegen de koningin, haar moeder, in gaat. Dit zorgt er voor dat Henry zichzelf kan zijn zonder dat hij daar bang voor hoeft te zijn.
Ondanks dat beide personages een groei doormaken in het verhaal, heeft Henry mij het meeste geraakt. Dit komt doordat hij in een conservatievere en minder ruimdenkende familie is opgegroeid dan Alex, terwijl homoseksualiteit in Amerika minder geaccepteerd is dan in Europa. Ik heb genoten van de groei die de twee heren hebben doorgemaakt, alleen vond ik het jammer dat het voornamelijk uit het perspectief van Alex is geschreven en dat ik niet een in kijkje heb gekregen in het level van Henry zonder dat Alex er bij is.
Naast Alex en Henry heb je nog vier belangrijke personages in het boek, welke als steun en toeverlaat zijn voor de twee heren. Dit zijn June, de zus van Alex, Nora de beste vriendin Alex, Bea de zus van Henry en Pez, de beste vriend van Henry. Deze vier heerlijke mensen zorgen er voor dat Alex en Henry bij elkaar kunnen zijn, en steunen de twee door voor hen te zijn en voor hen op te komen indien dat nodig is. Met zijn zessen is het een stelletje ongeregeld, maar welke wel de beste bedoelingen heeft.
Hoofdthema’s
Het belangrijkste hoofdthema in het boek is de acceptatie van de LGBTQ+ gemeenschap in zowel de Verenigde Staten als in Groot Brittannië. McQuiston beschrijft dit door met de gevoelens van de First Son en de Prins van Wales te spelen, wat uiteindelijk er op uitdraait dat Alex er achter komt dat hij biseksueel is en dat Henry altijd al homoseksueel is geweest en dat dit normaal is en niet veroordeeld moet worden. Ik ben het op dit gebied met de auteur eens dat iedereen moet kunnen zijn, wat zijn geaardheid of afkomst ook is. Als we verder inzoomen op de afkomst zien we ook dat Alex de First Son, een speciale mix is van beide ouders. Zijn moeder is van Texas en zijn vader uit Mexico. Vervolgens is hij opgegroeid in Texas als een halve Texaan en halve Mexicaan, welke ook nog biseksueel is. Dit is voor hem een lastige positie gezien Texanen vaak wat conservatiever zijn en kan dit een grote impact hebben op de herverkiezingen van zijn moeder als president van Amerika.
Daarnaast komt ook de conservatieve kant van de Britse Koningin en het koningshuis naar voren. Henry is een groot deel van het boek bang dat hij niet geaccepteerd zal worden door zijn familie omdat hij homoseksueel is. Hij is bang dat hij de liefde op moet geven, om zo aan zijn taak als prins van Wales te kunnen voldoen. Dit houdt in om met een meisje te trouwen en voor nageslacht te zorgen.
Ten slotte bespreekt ook McQuiston de zaken rond de presidentiële verkiezingen en dat het eerst termijn van de eerste vrouwelijke president er op zit en dat ze zich herverkiesbaar stelt voor de democratische partij. Uit het dankwoord maak ik op dat de auteur had gehoopt dat de verkiezingen in 2016 anders waren gelopen dan dat ze in werkelijkheid zijn verlopen, gezien ze het boek als een alternatieve en realistische werkelijkheid neer te zetten. Ik kan je een ding zeggen, dat heeft de auteur zeker gedaan! Ook al waren de reisjes heen en weer naar Groot Brittannië en de Verenigde Staten niet altijd even werkelijk voor mijn gevoel. Maar ik weet natuurlijk ook niets af van de mogelijkheid van privé vliegtuigen.
Titel van het boek
Ik vind de titel van het boek ‘Rood, Wit & Koningsblauw’ een goede titel voor het boek. Het slaat op de kleuren van de vlaggen van de beide landen welke een belangrijke rol spelen in het boek. Vervolgens verwijst Koningsblauw naar het blauwe bloed van Henry, als lid van het koningshuis. Daarnaast is het ook een verwijzing naar de verkiezingen in de Verenigde Staten gezien je dan overal de stars en stripes ziet. Ten slotte is het ook een verwijzing naar het jasje wat Alex draagt tijdens de verkiezingsavond. Zijn jasje heeft van rood, wit en blauw gestreepte manchetten en revers. Daarnaast kan het ook nog een verwijzing zijn naar de regenboogvlag welke een symbool is van de LGBTQ+ community, maar dan vertaald naar de kleur van de landen waarin het verhaal zich afspeelt.
Schrijfstijl
Het boek wordt verteld door een alwetende verteller, welke op een afstandje verteld wat er gebeurd en hoe iedereen eruit ziet. Hierbij wordt er door de verteller zo nu en dan een stukje vanuit het verleden verteld of zoomt hij in op de dialogen tussen de verschillende personages en de gedachten van de personages. In het begin moest ik hier aan wennen, omdat ik de laatste tijd voornamelijk boeken had gelezen welke in het ik-perspectief waren geschreven en je dus vanuit het oogpunt van de hoofdpersoon alles meekrijgt. Het jammere aan het boek vond, is dat de verteller zich op en rond Alex bevond en niet een keer kijkje nam bij Henry als de twee heren van elkaar gescheiden waren. De verteller wist wel dingen over Henry, maar het meeste kwam naar voren door de verhalen die Henry aan Alex vertelde. Misschien zou het een leuk idee zijn geweest om twee vertellers te hebben en die dan boven alles langs nog een dialoog met elkaar zouden voeren. De ene een echte Amerikaan die Alex volgde en een echte Brit die Henry volgde. Een voorbeeld zou kunnen zijn dat Zhara en Shaan de vertellers waren, zodat je ook wat meer van hen zou leren kennen. Ook al had ik al een bepaald gevoel bij die twee.
Opbouw van het verhaal
McQuiston bouwt het boek rustig op door te beginnen met het vertellen wie Alex is en hoe zijn leven er op dat moment uitziet. Vervolgens komt Henry op zijn pad door het huwelijk van zijn broer en dan raken een aantal situaties in een stroom versnelling tot het moment dat Henry Alex de liefde verklaard. Dat is het moment dat er meer spanningen ontstaan en dat er gevochten moet worden voor de relatie. Door de spontane acties en uiteindelijk het uitlekken van de mails tussen de heren en de foto’s werd er een plan bedacht wat er toe leidde dat ze samen in het openbaar gezien konden worden. ‘Geschiedenis, hè?’ en het leven kunnen leiden wat ze altijd al hadden willen leiden. Uiteindelijk was de spanning in het boek te snijden, maar dat zorgde er voor dat je door wilde blijven lezen tot de laatste letter. Het boek las echt als een trein.
Boodschap
De belangrijkste boodschap van de McQuiston is dat je jezelf moet kunnen zijn, ook al is het lastig en ben je bang dat je niet geaccepteerd wordt. Hierbij is het belangrijk dat je de mensen van wie je houdt in vertrouwen kunt nemen, en dat dan alles goed kan komen. Wie je niet accepteert zoals je bent, is geen familie of echte vriend van je. Wees je zelf en wees vooral ook trots op jezelf.
McQuiston heeft mij geraakt toen ik het boek las. Ik heb mijzelf boos gevoeld omdat bepaalde mensen te conservatief zijn en totaal niet ruimdenkend. Daarnaast voelde ik echt met de hoofdpersonen mee als zij iets doorgingen en was ik opgelucht als het uiteindelijk goed kwam. Ik heb hardop gelachen om sommige rariteiten en ik heb mij veilig gevoeld als er positieve reacties kwamen. Al deze elementen hebben er voor gezorgd dat ik het boek in een ademteug, over meerdere dagen, heb uitgelezen en dat ik het jammer vond dat het uitwas. Hoe zou de wereld er uit zien als het allemaal net ietsjes anders was, daar draagt dit boek juist aan bij.