Bloedbroeders for life?

“Dat is dan dom, koeienkop. Je weet niet wie je voor je hebt.” Helen Vreeswijk legt de brutale, harde woorden in de mond van Ayaan, een van de hoofdpersonen in het boek Bloedbroeders. Ook dit verhaal heeft ze gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. De nieuwste Young adultthriller past dan ook perfect in het eerdere rijtje van Vreeswijk. Qua inhoud, maar ook qua niveau. Vreeswijk schrijft met Bloedbroeders opnieuw een spannend politieverhaal!

Reza komt samen met zijn moeder en zijn zusje naar Nederland. Hij moet een tijdje voor zijn oom gaan werken. In Nederland maakt hij kennis met zijn neef, Ayaan. Ayaan lijkt op alle gebieden succes te hebben. Wanneer Reza door zijn neef uitgenodigd wordt voor een ‘klus’ kan hij dan ook moeilijk weigeren. Ze zijn immers bloedbroeders. Maar dan gaat het mis. Is Ayaan er nu ook nog voor de Pakistaanse Reza?

Helaas begint het verhaal in nog niet zo heel spannend. Reza komt in Nederland en wordt al snel ‘ingepakt’ door zijn neef. Los daarvan gebeurt er niet zo heel veel. Gelukkig maakt Vreeswijk het gebrek aan spanning hier ruimschoots goed door haar goede beschrijvingen van de gebeurtenissen en personages. Vooral Ayaan wordt uitgebreid beschreven. Je krijgt al snel argwaan als je leest wat hij zegt en doet. Opmerkingen als ‘het wapen was niet geëxplodeerd. Het leek hem veilig. “Laat mij eens.”” geven precies weer wat voor type Ayaan is: een achterbakse egoïst die zich nergens door laat stoppen en bijna iedereen in zijn mach heeft.
Vanaf 1/3 van het boek wordt het verhaal spannender: er gaat wat gebeuren. De jongens beramen de overval en Reza wordt meegesleurd in de plannen van Ayaan. Je hebt direct door dat het niet goed gaat komen, maar je kunt Reza niet tegenhouden. Vreeswijk creëert dit gevoel door haar goede beschrijvingen. Daarbij voert ze een alwetende verteller op: je kunt met iedereen meekijken. Via kleine hints als ‘Dat de jongen met een nat briefje van vijftig betaalde. En met nat bedoel ik drijfnat’ helpt ze je in de richting van de ontknoping. Gelukkig doet ze dit gedoseerd, waardoor de spanning blijft.

Een boek van Vreeswijk is niets zonder de bekende rechercheur. Na de gruwelijke misstap van Reza en Ayaan introduceert de auteur de rechercheur en zijn team. Daarmee onderbreekt ze het spannende verhaal van de Pakistaanse jongens en laat ze je met vragen achter. Ze verhoogt het tempo in het verhaal en de zoektocht naar de ware aard van de gebeurtenissen begint. Als lezer weet je meer dan de politie of de jongens en dat zorgt voor een opgejaagd gevoel: wie ‘wint’ dit spel? Vreeswijk heeft dit goed gedaan!
Uiteindelijk komt Bloedbroeders via verschillende wendingen tot een einde. De vlucht van Ayaan, de hoes van de auto, de verschillende telefoons en andere tekenen zorgen voor de oplossing van deze zaak. Maar wie is er eerder: Ayaan of de politie? Die vraag blijft zeer lang onbeantwoord. Ook in de laatste hoofdstukken van dit verhaal zet Vreeswijk de personages helder neer. De onschuld van Reza – “Hij wachtte angstig op wat er ging komen en had zich voorgenomen geen woord met de politie te wisselen. Hij wist zeker dat Ayaan hetzelfde zou doen” – en de hardheid van Ayaan “Ayaan dreigde zelfs dat hij het politiebureau op zou blazen als hij het niet zou terugkrijgen” worden ook in de laatste passages duidelijk. Vreeswijk creëert hiermee een gevoel van medelijden, argwaan en boosheid. Het einde van Bloedbroeder is voorspelbaar, maar past bij het verhaal. Echter, de laatste alinea, waarin Vreeswijk een grote tijdsprong maakt, voelt als mosterd na de maaltijd. Met deze passage sluit ze het verhaal, opent ze een nieuw verhaal. Echter, ze ontneemt de lezer de kans zelf zijn vragen te beantwoorden. Toch blijft Bloedbroeders een indrukwekkend verhaal over een neef die zijn neefje meetrekt in het criminele cirquit. Vreeswijk laat ook met dit boek weer zien dat ze een schrijfster van formaat is!