Begin veel beter dan het eind.

Het boek Stil Maar, deel 1 van de Gina Harte serie (waarvan in het Engels al 9 delen geschreven zijn) heb ik met plezier gelezen. Het boek springt uit de startblokken met de vondst van een baby op de stoep van de bibliotheek. Uit DNA-onderzoek blijkt de baby de dochter te zijn van Deborah Jenkins die al 4 jaar wordt vermist en dood gewaand. Haar man, kinderen en moeder hadden de hoop al bijna opgegeven.
Maar die hoop bloeit weer helemaal op.
Dit gegeven is een prachtig plot om een spectaculair verhaal van de maken. In de setting van een Engelse police-procedural met een sterke zelfstandige vrouwelijke hoofdpersoon net als bij M.J. Arlidge en Robert Bryndza zou dat prima hebben gepast. De overige karakters, leidinggevende en collegae, overleden partner, opstandige dochter en lieve kleindochter dragen zeker bij aan het geheel en daar is veel tijd in gestoken.
Ook het (in deel 1 al grotendeels vertelde) verleden van Gina Harte biedt voldoende aanknopingspunten voor de vervolgdelen. Na de spannende start worden veel bladzijden gebruikt om de serie op te bouwen, wat mij betreft helaas ten koste van dit verhaal. Dat is jammer, maar misschien wordt dat in de sequals nog goedgemaakt. Al met al kwam ik op een gewogen 6.8 als cijfer. Dus hier een 3 uit 5 beoordeling omdat het zeker niet slecht is, maar het begin veel beter dan het eind en dat blijft nou eenmaal hangen.