De dochter

Alle ingrediënten voor een echte psychologische thriller: een vader die na een overval in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt, zijn vrouw die verdwenen is en een dochter die schokkende ontdekkingen doet over haar familie.

Na een spannend en veelbelovend eerste hoofdstuk, kabbelt het verhaal wat voort, in de laatste hoofdstukken wordt het redelijk voorspelbaar en gebeuren er zoveel dingen dat bijna lijkt of schrijfster zoveel gedachtes in haar hoofd had die allemaal nog in het boek moesten, maar er een beperking aan het aantal woorden zat.
Jammer want in potentie zou het op een andere manier geschreven, een goed boek kunnen zijn.
Alle ingrediënten kloppen.

De ik-vorm waarin het verhaal geschreven is, vormt voor mij altijd een extra "ding" ik hou ervan om een verhaal te visualiseren, maar door de schrijfstijl: korte zinnen en gedachtes afgewisseld met beschrijvingen lukte mij dit niet. Mede door de stijlfouten .

Ik heb dit boek gekregen en gelezen voor de leesclub, daarom heb ik het uit gelezen en was ik op eind nog redelijk positief. Zonder leesclub had ik het waarschijnlijk eerder aan de kant gelegd.