Jeugd, schoonheid en geloof

Met wat aarzeling heb ik dit boek opnieuw uit mijn boekenkast gehaald. Vaag herinnerde ik mij de inhoud van het boek dat ik in mijn jonge jaren had gelezen. Maar tijdens het herlezen werd mij veel duidelijk van wat ik destijds niet begrepen had. Het leven is ondragelijk. Dit is de gedachte die Evelyn Waughs roman beheerst. Daarom zijn het verlangen naar de voorbije jeugd, naar de schoonheid van het leven op Brideshead en het verlangen naar God in deze roman ook zo nauw met elkaar verbonden. Het zijn alle drie vluchthavens, die je behoeden voor de tragedie die het aardse bestaan is.
Terugkeer naar Brideshead is een boek vol nostalgie. Charles Ryder herinnert zich niet alleen de mensen die hij op Brideshead heeft liefgehad, maar vooral die hij heeft verloren. Hij treurt om het deel van zijn leven dat voorbij is, zijn jeugd, de jaren met Sebastian toen alles mogelijk leek en er geen einde aan de zomer leek te komen.
Als Oxford-student onderhoudt Charles Ryder een homo-erotisch geladen vriendschap met Sebastian, telg uit de katholieke adellijke familie Flyte. Aan de periode van hevig geluk komt snel een einde wanneer Sebastian zich overgeeft aan een dronkenmansbestaan. Eenzaam blijft Charles, ook tijdens zijn huwelijk, tijdens zijn verhouding met Julia de beeldschone zus van Sebastian en zeker als zij hem verlaat.
Tijdens de Tweede Werelsoorlog keert Charles bij toeval terug op Brideshead. Hij bezoekt voor de laatste keer de kapel van Brideshead . Dan wordt duidelijk dat hij toch ook zijn pad gevonden heeft. In ‘een oeroude, pas geleerde formule bidt Charles voor de familie en ziet hij voor het eerst de zin van alles wat er gebeurd is.
Het taalgebruik van Evelyn Waugh in deze wat autobiografische roman is prachtig, de dialogen en de beschrijvingen zijn over het algemeen ontzettend mooi en rijk. Het is een boek waarvan ik zeker geen spijt heb dat ik het nog eens heb herlezen. Het is een echte aanrader.