Somberheid troef

‘Uit ’t leven’ is een psychologische verhalenbundel van Arnold Aletrino Deze verhalen zijn zwaarmoedig en pessimistisch. De hoofdpersonen zijn niet opgewassen tegen het leven en voeren een ongelijke strijd tegen de moeilijkheden en de uitzichtloosheid van het bestaan. Terugkerende thema's zijn: eenzaamheid, ziekte, ouderdom en verloren gegane illusies.

Zelden heb ik zo’n somber en deprimerend boek gelezen. Na het lezen van Artur Japins ‘Wat stilte wil’, waarin de schrijver Aletrino ook genoemd wordt, besloot ik iets van hem te lezen. In mijn boekenkast stond ‘Uit ’t leven’. Ik werd verrast door de somberheid, maar ook door de schoonheid van zijn taalgebruik. Het doet denken aan Louis Couperus en Marcellus Emants. ‘Uit ’t leven’ mag dan een vergeten boek zijn, ik vond het zeker de moeite waard.

Arnold Aletrino (1858 – 1916) was een schrijver van bij uitstek sombere literatuur. Hij had een tot zwaarmoedigheid neigende natuur, een pessimistische levensbeschouwing en obsessie voor de dood. Hij werd geïnspireerd door het Franse naturalisme. Aletrino vond stof in zijn deprimerende artsenpraktijk bij de Amsterdamse brandweer. Hij had een voorkeur voor het voortslepende en uitzichtloze bestaan van mensen, vooral van vrouwen die aan het leven lijden.