Een legpuzzle

Waarom staat de roman Karelische Nachten in mijn boekenkast? Is het misschien omdat dit boek toen ik het destijds kocht pas met de AKO-literatuurprijs 1990 was bekroond. Volgens de jury was het ‘een meeslepend werkstuk’ ,‘eigenzinnig en weerbarstig’ .Het past helemaal niet in het genre dat ik gewoonlijk lees. Wellicht is het daarom zolang blijven staan zonder dat er aandacht aan besteedde. Nu ik de roman gelezen heb, heb ik geen spijt dat ik het niet eerder heb gedaan. Het is mij veel te fragmentarisch en het duurt lang voor alle puzzelstukjes op zijn plaats liggen. Karelische Nachten kreeg overwegend positieve recensies. Ferron heeft een boeiend psychologisch portret geschilderd, maar ik vind wel dat de schrijver te veel op effectbejag uit is geweest

In het boek volgen wij de gedachtegang van de hoofdpersoon Fred Hofzanger. Bij stukjes en beetjes krijgen wij iets te horen over hemzelf. Het lukt Fred vaak niet de ‘kern’ van zijn levensverhaal aan de vrouwen met wie hij naar bed gaat te vertellen. Hij zou willen dat hij het verhaal van zijn leven en dat van zijn vader in een ‘verhalende ordening’ kon onderbrengen. Karelische nachten wordt net als de andere boeken van Ferron gekenmerkt door een zoektocht naar de vader en daarmee naar een eigen verleden en identiteit. Louis Ferron werd zelf geboren uit een buitenechtelijke relatie van zijn moeder met een Duitse soldaat.

De titel ‘Karelische nachten’ verwijst naar Karelië, een landengte op de Fins-Russische grens, waar de nachten nooit donker worden. Hier sneuvelde de vader van Fred Hofzanger, die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de kant van de Duitsers vocht.