Zoveel meer dan een balletboek

De elfjarige Aya en haar moeder en broertje zijn in afwachting of zij in Engeland mogen blijven. Ze zijn gevlucht uit Syrië en onderweg zijn ze vader kwijtgeraakt. Aya hoort muziek boven het wijkcentrum en neemt een kijkje bij de balletles die daar gegeven wordt. Op een dag mag Aya mee dansen in de balletklas van juf Helena, die ziet dat ze talent heeft. Lukt het Aya om de auditie voor een prestigieuze balletschool te halen? En mag het gezin in Engeland blijven?

Het verhaal heeft twee lijnen. De eerste speelt zich af in het nu en vertelt hoe Aya en haar moeder omgaan met de asielaanvraag in Engeland. Ook zien we hoe Aya weer kan gaan dansen en hoe haar dit helpt om haar verleden te verwerken. Door flashbacks, die cursief gedrukt zijn met een duidelijke plaatsaanduiding, leren we meer over het waarom het gezin gevlucht is uit Syrië, hoe die reis verliep en waarom vader nu niet bij hen is. De flashbacks sluiten nauw aan bij gebeurtenissen uit het heden, waardoor de twee verhaallijnen samen een mooi geheel vormen.

Het verhaal laat zien hoe het is om een vluchteling te zijn en niet altijd in het nieuwe land geaccepteerd te worden, omdat je anders bent. In de vorm van flapuit Dotty vindt Aya echter ook vriendschap in het land. Ook juf Helena neemt het meisje onder haar hoede. Door haar eigen verleden als vluchteling in de Tweede Wereldoorlog begrijpt ze het meisje goed. Voor de lezer is het goed om te zien dat problemen rondom vluchtelingen op verschillende momenten in de geschiedenis voorkomen. De balletschoenen van Aya snijdt dus belangrijke thema’s aan.

Het verhaal is invoelend geschreven. Ook staan er diverse prachtige zinnen in:
“Het was een opluchting om daar weg te zijn. Weg van de geur van oude kleren, gekookte groenten en dat andere, waarvan Aya had besloten dat het droefenis was. Ooit zou ze hebben gezegd dat je verdriet niet kunt ruiken. Nu was de geur haar vertrouwder dan de geur van thuis, die als te snel verdampten.”

Het is een verhaal met een positief einde, wat passend is bij een jeugdboek. Toch is dat einde niet zonder slag of stoot bereikt en blijven er problemen die nog niet opgelost zijn. De balletschoenen van Aya is daardoor een realistisch boek. Een die je nog een tijd zal bijblijven.