Intrigerende wereld

De straatdieven Ilias en Arak worden betrapt als ze de identiteit van vredesbewaarders aannemen. Als straf krijgen ze een Maark en moeten gezel worden in het gilde Moed en Daad. Daar is haast bij, want als ze niet binnen zeven dagen een goede daad verrichten, zal de Maark hen doden. Het gildehuis wordt snel bereikt, maar blijkt verlaten te zijn. Wel dagen er vier anderen op, elk met een Maark. Is dit toeval?

De wereld in het verhaal intrigeert: het is een labyrintwereld waar je alleen naar links of rechts kunt. De indeling van de wereld is ingewikkeld en dat er geen kaarten zijn, die brengen immers ongeluk, helpt ook niet mee. Als lezer krijg je een heel aardig beeld van deze wereld, al is er duidelijk nog veel meer te ontdekken in deze wereld!

“Geen vierkante meter zal hetzelfde zijn,’ was een uitspraak van de scheppers van deze wold, en deze spreuk hangt bij menigeen op een tegeltje aan de wand. Waarschijnlijk ook om je goed in te prenten wat je moet doen, mocht je ooit een schepper tegen het lijf lopen: hem de hersenpan inslaan.’

De schrijfstijl is vlot en het verhaal zit, zoals te lezen is in bovenstaand citaat, vol humor. Dit houdt het boek luchtig. Doordat er voldoende actie in het verhaal zit, blijft het verhaal ook vlot doorlezen. Verrassende plotwendingen zorgen ervoor dat het boek tot het einde blijft boeien.

Van de personages leren we vooral Ilias en Arak kennen, de overige personages blijven meer op de achtergrond. Er is bijvoorbeeld weinig bekend over hoe zij aan hun Maark komen. Het personage Andras lijkt vooral in het leven geroepen om Zeliska aan het gezelschap toe te kunnen voegen. Als de achtergronden van de verschillende personages wat meer uitgewerkt zouden zijn, zouden ze wat sterker naar voren komen. Nu blijven ze soms wat aan de vlakte.

Met Dizary heeft Patrick Berkhof een verrassende wereld neergezet. Alhoewel de personages wat verder uitgewerkt hadden mogen worden, staat het verhaal met name door de originele en goed uitgewerkte wereld toch sterk.