Na duisternis komt licht

Lucinda Riley is een bekende schrijver geworden dankzij haar boeken over ‘De zeven zussen’, maar daarnaast heeft ze onder ander ook ‘De lavendeltuin’ geschreven. Of Lucinda Riley bewust verschillende landen kies om haar verhalen af te laten spelen is onzeker, maar het biedt wel de mogelijkheid om gevarieerd te lezen. ‘De lavendeltuin’ heeft qua verhaal wel dezelfde opzet als ‘De zeven zussen. Het verhaal bestaat uit twee delen, het hedendaagse verhaal en een over het verleden. Beide verhalen krijgen voldoende aandacht om de diepgang te bieden om geïnteresseerd te blijven lezen. Enige minpuntje is misschien de titel. Het vermoeden is dat een keer in het boek iets gezegd wordt over een lavendeltuin, maar het is niet dat hier heel het verhaal om draait. Zelfs de tuin van Emilie is niet eens vooral gevuld is met lavendel.

Het hedendaagse verhaal begint met Emilie die terug naar huis is gekomen, omdat haar moeder niet lang meer te leven heeft. Na het overlijden van haar moeder blijft ze alleen over en blijkt ze ineens verantwoordelijk voor de hele de la Martinières erfenis, maar moet ze ook gevoelens over haar leven een plaatsje geven. Naast haar eigen verleden krijgt ze ineens aanzienlijk meer verantwoordelijkheden en moet ze keuzes gaan maken, maar hoe maakt ze die keuzes zonder de geschiedenis van haar familie te weten? Net na het verlies van haar moeder leert ze Sebastian kennen die haar, maar al te graag helpt met het maken van de moeilijke keuzes. Bijzonder genoeg blijkt de grootmoeder van Sebastian onderdeel te zijn van verleden van de la Martinières familie. Constance, de grootmoeder van Sebastian blijkt een spion te zijn geweest in de oorlog tegen Duitsland. Wegens omstandigheden komt de Britse Constance in contact met de familie de la Martinières.

Het verhaal over de familie de la Martinières en Constance zit vol met haat, liefde, verlangen, onzekerheid, maar vooral ook hoop wat de dikte van het boek gerechtvaardigd maakt. Haat tussen vijanden maar ook tussen broers. Liefde voor familie en geliefde ook al is het een verboden liefde. Verlangen naar thuis, liefde maar ook naar het einde van de oorlog. Onzekerheid eventuele gesneuvelde en over verraad met als gevolg ontdekking door de vijand. Hoop op een beter leven voor iedereen ook na de oorlog.

Lucinda Riley weet de twee verhaallijnen van ‘De lavendeltuin’ op een mooie manier te verbinden zodat beide verhalen los gelezen kunnen worden, maar elkaar wel een waardevolle toevoeging bieden. Vooral aan het einde vallen de verschillende stukken mooi samen. Zo is er een boek dat in het verhaal uit het verleden voorkomt en een connectie heeft met het verhaal in het heden. Ook is aan het einde mooi omschreven hoe het nu verder zal gaan met de familie de la Martinières.