Meer onzekerheid is niet mogelijk

Vergeef me van J.D. Barker is het derde boek in de reeks over de het vierde aapje. In dit boek weet J.D. Barker nog meer verwarring aan het verhaal toe te voegen dan voorheen, maar behoudt wel de schrijfstijl die we van hem gewend zijn. De korte hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven zorgt voor inzicht in de verschillende personages, maar biedt voldoende mogelijkheden voor plot twists. Op zich is het niet heel bezwaarlijk als je de voorgaande boeken niet gelezen hebt, maar daardoor zijn er wel gaten in het verhaal die maar kort en summier toegelicht worden. Zo geeft boek drie de indruk dat in boek twee duidelijk toegelicht wordt wie de daadwerkelijk dader is van de Guyon hotel moord.

Het verhaal begint op het punt waar het voorgaande boek geëindigd is (dag 5). Sam Porter heeft zich in een benarde situatie gewerkt en heeft een hoop uit te leggen. Terwijl Sam Porter iedereen van zijn onschuld probeert te overtuigen doet Anson Bishop eigenlijk hetzelfde, maar dan voor zichzelf. De FBI en Sam Porter doen alles om de waarheid boven water te krijgen, maar dat is niet gemakkelijk met alle chaos en verwarring die veroorzaakt wordt. Tijdens het verhaal is het heel gemakkelijk om te twijfelen aan wat nu echt is en wat niet en wie wat heeft gedaan, maar gelukkig hebben bepaalde personages in het boek daar ook last van. J.D. Barker weet in dit boek heel duidelijk te maken dat een verhaal twee kanten heeft en dat het lastig is om zonder bewijs te achterhalen wie de waarheid spreekt. Gelukkig wordt aan het einde van het verhaal wel duidelijk wat echt is en wat niet, maar ook hoe bepaalde dingen tot uitvoering zijn gekomen.

Het boek heeft een bijzonder en duidelijk einde. Veel van de vragen die tijdens het verhaal ontstaan zijn worden uiteindelijk antwoordt waardoor de conclusie van het verhaal een bepaalde mate van rust