Lezersrecensie
(voor)Lezen dat boek!
Wat bijzonder dat het Pieter Koolwijk weer gelukt is: Een mooi verhaal boordevol fantasie, en toch zo in te passen in het echte leven. Geschikt voor jong en oud. Te lezen voor het plezier of juist om op zoek te gaan naar die diepere laag. Natuurlijk mét de beeldschone illustraties van Linde Faas.
Marjolein las al een stukje voor in haar klas en de kinderen wisten het direct: Dit is een echte Pieter Koolwijk!
Obi’s ouders zijn gescheiden. En nog steeds maken ze altijd ruzie. Obi moet in zijn eentje met de trein van papa’s huis naar dat van mama, want papa heeft geen tijd om hem te brengen en mama heeft geen zin om hem te halen. Omdat hij zijn rugzak kwijt is geraakt, heeft papa een lelijke, oude, grote rugzak met veel te veel riempjes gekocht bij de kringloopwinkel. Obi heeft geen keus en gaat met het lelijke ding op pad. Maar er is iets bijzonders aan de hand met de tas. Iedere keer als hij een emotie voelt, komt er iets in zijn rugzak bij… Een zaadje, dat uitgroeit tot Plant, als hij zelfverzekerd is. Een wolkje als hij zich schaamt. Worm komt tevoorschijn als Obi bang is. Bij boosheid wordt het vlammetje steeds groter. En als hij verdrietig is, verschijnt Druppel met donkerblauwe waterige vleugels.
Als Obi besluit een zakmes te kopen, wordt een nachtmerrie werkelijkheid. Hij heeft niet genoeg geld voor de trein! Wat volgt is een bijzondere reis met bijzondere ontmoetingen. Sommigen zijn Obi goedgezind en anderen juist niet. Maar elke ontmoeting is een ervaring opzich en zorgt voor een vollere rugzak.
Een verhaal over ervaringen en emoties. Over rugzakken op je rug die je kunt zien, maar ook de rugzakken die niet zichtbaar zijn. De rugzakken die vormen je tot wie je bent geworden. Emoties die je soms overvallen, die het soms even overnemen, die je niet altijd begrijpt of die ervoor zorgen dat je tot meer in staat bent dan je eerst dacht.
Dit is zo'n boek waarvan je niet wil dat hij al uit is. In je hoofd spookt het al rond: Hoelang moeten we dan weer wachten?! (Ach, Meta kan altijd nog Baas van de wereld lezen…)
.
Leuk weetje: Pieter vertelde tijdens de boekpresentatie dat hij Linde Faas gevraagd heeft wat zij wilde schilderen. Een molen, het strand, grachtenpanden, luchtballonnen... ‘Oké,’ zei Pieter, ‘stop ik in het verhaal.’ Wat een geweldige samenwerking!
En ook wij werkten weer fantastisch samen om tot dit stukkie te komen. Een beetje van Meta en een beetje van Marjolein!
En of wij genoten hebben? Dat lijkt ons wel duidelijk! (Voor)lezen dat boek!
Marjolein las al een stukje voor in haar klas en de kinderen wisten het direct: Dit is een echte Pieter Koolwijk!
Obi’s ouders zijn gescheiden. En nog steeds maken ze altijd ruzie. Obi moet in zijn eentje met de trein van papa’s huis naar dat van mama, want papa heeft geen tijd om hem te brengen en mama heeft geen zin om hem te halen. Omdat hij zijn rugzak kwijt is geraakt, heeft papa een lelijke, oude, grote rugzak met veel te veel riempjes gekocht bij de kringloopwinkel. Obi heeft geen keus en gaat met het lelijke ding op pad. Maar er is iets bijzonders aan de hand met de tas. Iedere keer als hij een emotie voelt, komt er iets in zijn rugzak bij… Een zaadje, dat uitgroeit tot Plant, als hij zelfverzekerd is. Een wolkje als hij zich schaamt. Worm komt tevoorschijn als Obi bang is. Bij boosheid wordt het vlammetje steeds groter. En als hij verdrietig is, verschijnt Druppel met donkerblauwe waterige vleugels.
Als Obi besluit een zakmes te kopen, wordt een nachtmerrie werkelijkheid. Hij heeft niet genoeg geld voor de trein! Wat volgt is een bijzondere reis met bijzondere ontmoetingen. Sommigen zijn Obi goedgezind en anderen juist niet. Maar elke ontmoeting is een ervaring opzich en zorgt voor een vollere rugzak.
Een verhaal over ervaringen en emoties. Over rugzakken op je rug die je kunt zien, maar ook de rugzakken die niet zichtbaar zijn. De rugzakken die vormen je tot wie je bent geworden. Emoties die je soms overvallen, die het soms even overnemen, die je niet altijd begrijpt of die ervoor zorgen dat je tot meer in staat bent dan je eerst dacht.
Dit is zo'n boek waarvan je niet wil dat hij al uit is. In je hoofd spookt het al rond: Hoelang moeten we dan weer wachten?! (Ach, Meta kan altijd nog Baas van de wereld lezen…)
.
Leuk weetje: Pieter vertelde tijdens de boekpresentatie dat hij Linde Faas gevraagd heeft wat zij wilde schilderen. Een molen, het strand, grachtenpanden, luchtballonnen... ‘Oké,’ zei Pieter, ‘stop ik in het verhaal.’ Wat een geweldige samenwerking!
En ook wij werkten weer fantastisch samen om tot dit stukkie te komen. Een beetje van Meta en een beetje van Marjolein!
En of wij genoten hebben? Dat lijkt ons wel duidelijk! (Voor)lezen dat boek!
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van MetaenMarjolein
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
