Lezersrecensie
Vier vette sterren
‘Mijn naam is Morgen’ is een bijzondere vertelling.
Dat is het eerste wat bij me opkomt nu ik er over ga schrijven; vooral uit wiens oogpunt het verhaal verteld wordt is bijzonder.
In dit geval zie je de gebeurtenissen zoals ze beleefd worden door Morgen: een hond.
“Hoeveel jaar geleden zou dat nu zijn, die ochtend op de rivier? Meer dan tweehonderd. In een ander tijdperk, aan het begin van mijn leven. Er zijn sindsdien meer dan tweehonderd winters verstreken; meer dan tweehonderd keer zijn de novemberwinden komen opzetten uit het noorden…
...Ik heb alle winters geteld en zeg het nieuwe getal altijd hardop bij mezelf wanneer de dag van het nieuwe jaar komt. Daarom weet ik hoe oud ik ben: tweehonderdzeventien jaar.”
Morgen is al meer dan een eeuw op zijn baasje aan het wachten. Hij weet niet waar deze is en of hij nog wel leeft. Morgen vraagt zich ook af hoe het komt dat hij zelf niet kan sterven? En is het wel wenselijk om niet te kunnen sterven, zo vraagt hij zich steeds af?
Als je bijna alles kwijt bent wat belangrijk voor je is…
“In de stilte die volgt krijg ik een heldere gedachte: laat me vanavond sterven. Laat morgen niet weer een dag zijn.”
Het mooie van dit verhaal is dat je tijdens het lezen geuren ruikt zoals een hond ze ruikt, je ziet handelingen van mensen zoals honden ze ervaren. Bovendien neemt Morgen je op zijn zoektocht mee door verschillende eeuwen, terwijl je leest over koningshuizen, oorlogen, kunstbewegingen en ontdekkingen.
Je leest over wat een verslaving met je kan doen; hoe warmte voor iemand om kan slaan in ijzige kou en zelfs haat!
Het is een emotioneel verhaal over een vriendschap die alleen maar tussen een mens en een hond kan bestaan. De loyaliteit springt van de bladzijden en is heel puur.
Morgen wordt bijna menselijk als je leest over zijn grote liefde: Blaise.
Op een van de laatste bladzijden lees je ook nog waarom Morgen zo heet. Ik was hier heel benieuwd naar omdat het woord morgen vaak voor komt in het verhaal. Wat is de link, vroeg ik me af?
Ik heb Mijn naam is Morgen graag gelezen.
Dat is het eerste wat bij me opkomt nu ik er over ga schrijven; vooral uit wiens oogpunt het verhaal verteld wordt is bijzonder.
In dit geval zie je de gebeurtenissen zoals ze beleefd worden door Morgen: een hond.
“Hoeveel jaar geleden zou dat nu zijn, die ochtend op de rivier? Meer dan tweehonderd. In een ander tijdperk, aan het begin van mijn leven. Er zijn sindsdien meer dan tweehonderd winters verstreken; meer dan tweehonderd keer zijn de novemberwinden komen opzetten uit het noorden…
...Ik heb alle winters geteld en zeg het nieuwe getal altijd hardop bij mezelf wanneer de dag van het nieuwe jaar komt. Daarom weet ik hoe oud ik ben: tweehonderdzeventien jaar.”
Morgen is al meer dan een eeuw op zijn baasje aan het wachten. Hij weet niet waar deze is en of hij nog wel leeft. Morgen vraagt zich ook af hoe het komt dat hij zelf niet kan sterven? En is het wel wenselijk om niet te kunnen sterven, zo vraagt hij zich steeds af?
Als je bijna alles kwijt bent wat belangrijk voor je is…
“In de stilte die volgt krijg ik een heldere gedachte: laat me vanavond sterven. Laat morgen niet weer een dag zijn.”
Het mooie van dit verhaal is dat je tijdens het lezen geuren ruikt zoals een hond ze ruikt, je ziet handelingen van mensen zoals honden ze ervaren. Bovendien neemt Morgen je op zijn zoektocht mee door verschillende eeuwen, terwijl je leest over koningshuizen, oorlogen, kunstbewegingen en ontdekkingen.
Je leest over wat een verslaving met je kan doen; hoe warmte voor iemand om kan slaan in ijzige kou en zelfs haat!
Het is een emotioneel verhaal over een vriendschap die alleen maar tussen een mens en een hond kan bestaan. De loyaliteit springt van de bladzijden en is heel puur.
Morgen wordt bijna menselijk als je leest over zijn grote liefde: Blaise.
Op een van de laatste bladzijden lees je ook nog waarom Morgen zo heet. Ik was hier heel benieuwd naar omdat het woord morgen vaak voor komt in het verhaal. Wat is de link, vroeg ik me af?
Ik heb Mijn naam is Morgen graag gelezen.
1
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
