Over de kracht van de aanhankelijkheid van het kind in het gezin en de veerkracht van een kinderhart

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Cees van Hoore levert met 'Zoon zoekt Vader - een liefdesverhaal' een ontroerend en bij vlagen surrealistisch verhaal af dat de diepe band tussen kind en ouder centraal stelt. De roman volgt een jonge jongen die, zonder medeweten van zijn moeder, 's nachts op avontuur gaat om zijn verdwenen vader te vinden. Zijn moeder, die haar eigen verdriet over de scheiding tracht te verbergen, denkt dat ze allang afscheid heeft genomen. Maar voor de jongen is de afwezigheid van zijn vader een onverdraaglijke leegte.

“Als we ter wereld komen, is het eerste wat we krijgen een kus van onze moeder. En als zij sterft, geven we haar voor ze de grond ingaat een kus en zo is de cirkel rond.”

Het meest opmerkelijke element in deze zoektocht is het vervoermiddel van de jongen: een levende torenhaan. Dit fantasievolle element tilt het verhaal ver uit boven een alledaagse zoektocht en opent de deur naar een wereld vol metaforen. De haan voert hem naar gevaarlijke, door oorlog verscheurde gebieden, wat de interne strijd en de chaos die de jongen ervaart, weerspiegelt.
De reis culmineert zelfs in de hemel, die echter wordt afgeschilderd als een "hoerenkot", even chaotisch en onvolmaakt als de aardse werkelijkheid. Dit benadrukt de desillusie en de complexiteit van de volwassen wereld die de jongen probeert te begrijpen.

“Het is niet netjes om te lachen op een begraafplaats. Ik leg de haan uit dat het hier niet gaat om een som, maar om het geboortejaar en het sterfjaar. Een beetje mokkend loopt de haan met me mee. Om sommige graven staan hekjes. Alsof de mensen niet te dicht in de buut van de dood mogen komen.”

Van Hoore slaagt erin de gehechtheid van kinderen op een krachtige manier te belichten. De onvoorwaardelijke liefde en de onwil om los te laten, zelfs wanneer volwassenen dit al hebben gedaan, vormen de kern van dit verhaal. Het boek herinnert ons eraan dat kinderen een puur begrip van liefde bezitten, een begrip dat velen van ons in de loop der jaren lijken te zijn vergeten.

De contrasten in het boek zijn sterk: de onschuld van de jongen tegenover de rauwe realiteit van oorlog en desillusie, de huiselijke setting tegenover de wondere wereld van de torenhaan. Deze elementen zorgen voor een gelaagd verhaal dat zowel emotioneel als tot nadenken stemt.

'Zoon zoekt Vader' is geen traditioneel liefdesverhaal, maar een ode aan de onbreekbare band tussen ouder en kind en de veerkracht van een kinderhart. Het is een aanrader voor lezers die openstaan voor een verhaal dat realisme en fantasie op een unieke wijze combineert om een universeel thema te verkennen.