En toen waren er nog maar... - Agatha Christie

Wauw wat een geweldig boek is dit zeg! Een prachtig mooi verhaal van 10 personen die, zonder dat ze elkaar kennen, bij elkaar komen op een afgelegen en haast niet te bereiken eiland waarop niets anders dan een groot huis/hotel staat. Ieder van hen heeft in zijn of haar verleden iets gedaan wat de dood van iemand anders tot gevolg had. Ze zijn nooit vervolgd, maar hun daad mag toch niet onbestraft blijven. In de kamer van elk van hen bevindt zich het kinderrijmpje van de 10 kleine negertjes. In eerste instantie wordt er nog om gelachen en gedacht dat het om een grap ging omdat het eiland waarop het hotel staat 'negereiland' heet. Deze gedachte wordt versterkt door de 10 negerpoppetjes die er in het hotel opgesteld staan. Als het groepje in korte tijd steeds kleiner wordt omdat de een na de ander om het leven komt wordt het toch serieus. Iedere keer als er iemand overlijdt verdwijnt er op raadselachtige wijze ook een van de negerpoppetjes. Hoe kunnen de nog overlevenden dit onheilspellende einde van hun leven voorkomen? Eerst moeten ze te weten zien te komen wie de moorden op zijn geweten heeft. Niemand is zijn leven meer zeker en iedereen is verdacht.

Agatha Christie heeft hier een verhaal neergezet met een snufje 'suspicion' van de aller bovenste plank. Ongelofelijk zeg want een geweldig verhaal. Zelfs tegen het einde van het boek zit je je nog af te vragen wie er achter zit. En als ook de laatste van de 10 'negertjes' komt te overlijden zoals in het versje, is er dan nog een 11de persoon op het eiland? En zo ja waar bevindt deze zich dan al die tijd? Geweldig geweldig. Ik kan niet anders zeggen. Echt een 'must read' boek voor de mensen die van spannende verhalen houden. Met recht 5 sterren (omdat je er niet meer mag geven). 5 sterren met een gouden randje dan maar.

Plot: 5 sterren
Spanning: 4 sterren
Leesplezier: 5 sterren
Originaliteit: 5 sterren
Psychologie: 5 sterren