De nachtmerrie van iedere ouder...

Mikaela Bley weet al na de eerste pagina's een gevoelige snaar te raken. De 8-jarige Lycke is vermist en het ergste wordt gevreesd. Ondanks dat de tennisleraar de ouders via de mail op de hoogte heeft gesteld dan dat de tennisles die dag door het slechte weer niet doorgaat, heeft haar stiefmoeder Chloé bij de Koninklijke Tennishal afgezet, maar vanaf dat moment is er geen spoor meer van haar vernomen. Dit terwijl ze er met haar tenniskleren aan en een fel roze sporttas bij zich toch redelijk opvallend uitzag. De uren verstrijken en het drijft de (gescheiden) ouders van Lycke haast tot waanzin. Waar moeten ze beginnen met zoeken?

Misdaadverslaggever Ellen Tamm werkt bij de televisiezender TV4 en krijgt deze zaak toegewezen. Als snel blijkt Tamm meer betrokken te zijn bij deze zaak dan haar lief is. Alleen hoe en waarom blijft lange tijd onduidelijk. Ze zal echter niet rusten voordat de kleine Lycke gevonden is. Alle middelen worden ingezet, maar ze lijken allemaal een doodlopend spoor te zijn. Wie zit er achter deze verdwijning? Alle mogelijke kandidaten (de moeder, de vader, de stiefmoeder of de tennisleraar) zijn allemaal op hun eigen manier verdacht. Maar kan Tamm bij een van de verdachten dit misdrijf hardmaken? En waarom raakt juist deze zaak haar zo?

Bley is er in zeker het eerste deel knap in geslaagd de spanning en de druk die de ouders moeten voelen over te brengen op de lezer. Lang blijf je als lezer in je achterhoofd het gevoel houden van 'het komt wel goed', maar hoe verder je leest hoe meer dit overgenomen wordt door een gevoel machteloosheid. Bley zet tijdens het lezen aantal mogelijke scenario's uit die elke een verschillende verhaallijn hebben. Hierdoor blijf je als lezer lang switchen tussen wie het gedaan heeft en blijf je je afvragen of de juiste persoon uiteindelijk veroordeeld zal worden. Dit blijft tot aan de laatste pagina's onduidelijk.

De hoofdpersonen in dit verhaal leer je door hun directe betrokkenheid bij deze zaak en het strak op de huid geschreven verhaal redelijk tot goed kennen. Maar leer je ze wel echt kennen of is dit slechts een masker dat ze dragen? De plot zit sterk in elkaar, ondanks het relatief korte eindstuk. De spanningsboog kent al direct in het begin een sterke opleving en blijft dat op een redelijk niveau hangen. Net genoeg om door te willen lezen, maar ook hier geen 'puntje van je stoel'-ervaring.

De debuutthriller van Mikaela Bley zorgt na het lezen van de laatste bladzijde voor de nodige mixed feelings. Het is een situatie waarin het lastig is om je als lezer in te verplaatsen omdat het botst tussen je waarden en normen van 'goed' en 'kwaad'. Vergelijkbaar met de beoordeling van iemand die een brood heeft gestolen omdat anders zijn familie omkomt van de honger.

Al met al een debuut dat overall beter is dan gemiddeld en een beoordeling krijgt tussen de 3 en 4 sterren. Omdat het een debuut is, heb ik het naar boven afgerond. Hopelijk kan Bley haar schrijfstijl nog verder aanscherpen en de spanning op een nog hoger niveau brengen in haar volgende boek. Dat ze nu al bestempeld wordt als 'de nieuwe Queen of Crime' vind ik nog iets te voorbarig.