Een hele ongemakkelijke reis

Dit verhaal is geweldig! Met hele grote hoofdletters. De tranen liepen geregeld over mijn wangen van het lachen. Wellicht omdat ik de situaties zo goed herkende maar het is ook ontzettend grappig en beeldend geschreven.

Je neemt een kijkje in het hoofd van de 47-jarige Geurt Putmans die voor het eerst in zijn eentje een gezamenlijk busreis onderneemt om het Noorderlicht te gaan zien. Door zijn autisme is alles van de voren door hem tot op de centimeter gepland. Maar zoals het vaak gaat, niets loopt zoals je voorspelt en er zijn veel dingen waar je gewoon geen invloed op hebt. Dus je voelt het al aankomen.

De combinatie van het gedrag en de gedachten in het hoofd van Geurt (die overigens liever Gert genoemd wil worden) die beïnvloed worden door zijn autisme met een schepje misofonie erbij, de mensen met wie hij op reis is, de reis zelf en vooral hoe dit allemaal weggeschreven maken het echt om te gieren.

Verwacht geen Hendrik Groen want die komt in het hele verhaal niet voor. Maar het verhaal lees je in een ruk uit. Geen hoogstandje maar zeker een heerlijk boek om lezen. Van mij had het ook een wat positiever eind mogen hebben, omdat heerlijke positieve gevoel dat je tijdens het lezen hebt vast te houden. Dat ebte nu helaas een beetje weg waardoor je met een beetje bittere nasmaak achterbleef. Dat was echt zonde, maar bovenal een heerlijk verhaal.