Het gevaar ligt altijd op de loer...

Dit jaar was aan niemand minder dan Simon de Waal te beurt gevallen om het geschenkenboekje van de Spannende Boekenweken te mogen schrijven. De Waal heeft op verschillende vlakken al laten zien wat hij allemaal in zijn mars heeft. Voor het scenario van de film Lek werd hij onderscheiden met een Gouden Kalf voor het beste scenario, won hij met zijn boek Pentito zowel De Gouden Strop als de Diamanten Kogel maar de meeste bekendheid heeft de uiterst sympathieke De Waal waarschijnlijk gekregen door de detectiveserie met de alom bekende De Cock in de hoofdrol die hij samen met wijlen Appie Baantjer heeft geschreven. Voor de verfilming van deze boeken heeft De Waal meegewerkt aan het schrijven van de scenario's ervan. Alle reden dus om Simon de Waal in het zonnetje te zetten en Nederland en België, voor zover ze hem nog niet kennen, kennis te laten maken met deze alleskunner.

Voor Vector lijkt De Waal even uit zijn comfortzone gestapt te zijn. Dit keer geen moorden die op een slinkse wijze opgelost moeten worden en ook geen borrel bij Lowietje, maar een op waarheid gebaseerd verhaal over het onheilspellende Vector Instituut waar het dodelijkste virus ter wereld, het Marburgvirus Variant U, ontwikkeld wordt. De productie ervan is al lange tijd stil gelegd, maar sindsdien zijn er op onverklaarbare wijze een aantal ampullen met het gevriesdroogde virus spoorloos verdwenen.

Vector vertelt het verhaal van een oude dementerende man die geregeld bezoekt krijgt van zijn zoon. Wat de zoon ook probeert, het contact met zijn vader is door de dementie onherstelbaar kapot gegaan. Zijn geheugen is helemaal weg. De zoon zou zo graag meer over zijn vader te weten komen. Wie is hij, wat heeft hij vroeger als werk precies gedaan en.. en... het lijkt allemaal een verloren zaak. Zijn vader weet niets meer. Soms lijkt hij zich ineens wat te herinneren, maar een minuut later is hij toch alles weer vergeten. Het is een situatie om als zoon helemaal gek en verdrietig van te worden. Hij komt er toch achter dat er iets niet pluis is, maar wat? Wat is de link tussen zijn vader en Vector? En wie is toch die man die zich voordoet als de 'broer' van zijn vader en met hem alleen Russisch spreekt? Is dit informatie die hij achteraf wel had willen weten? Als de puzzelstukje in elkaar vallen, lijkt er geen weg terug meer. Zijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn.

Ik denk dat Vector op een manier geschreven is waar je van houdt en juist niet. Persoonlijk houd ik niet zo van dit soort verhalen. Door de verdrietige omstandigheden binnen het gezin van de hoofdrolspeler, de kennis over het Marburgvirus die een vaak dodelijke ziekte veroorzaakt welke gepaard gaat met ernstige bloedingen uit alle lichaamsopeningen en het idee dat het werkelijk inzet zou kunnen worden van een biologische oorlogsvoering komt voor mij iets té dicht bij de werkelijkheid. Hierdoor gaf het mij soms een verdrietig en somber gevoel. Maar dat is persoonlijk, anderen kunnen dit misschien beter van zich af zetten. De psychologische factor is hierdoor niet alleen voor de hoofdpersoon maar ook voor de lezer van een erg hoog niveau. Het een apart soort (zeer realistische) spanning die ik nog niet kende, maar geef mij toch liever de verhalen van rechercheur De Cock. Neemt niet weg dat het uiterst knap is hoe De Waal feit en fictie heeft weten te combineren in dit boekje.

Eindoordeel: 3 sterren

Spanning: 3 sterren
Plot: 3 sterren
Leesplezier: 2 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren