Niet zomaar een hervertelling

Yeva kent de bossen waar ze samen met haar vader heeft gejaagd als de palm van haar hand. Het enige wat ze niet weet is dat deze bossen toebehoren aan het beest. Ondanks haar jarenlange ervaring en haar toewijding aan de natuur, heeft Yeva de laatste jaren niet veel meer gejaagd. Als ze noodgedwongen terug moet verhuizen met haar vader en twee zussen naar het huisje in de bossen, voelt het voor haar als thuiskomen. Ook al heeft ze het jagen in haar bloed, dankzij haar vader, raakt hij ineens spoorloos verdwenen. Yeva is vastbesloten om hem terug te vinden en komt ze in contact met het beest waarvan haar vader beweerde dat het zich schuil hield in de bossen. Tegen de protesten van haar zussen in, gaat ze door de kou en de sneeuw op zoek. Maar wat ze vindt in de bossen is iets heel anders dan ze ooit had kunnen bedenken.

Wie kent het verhaal van ‘Belle en het Beest’ nou niet? Je zou misshcien denken dat het verhaal van Meagan Spooner hierdoor voorspelbaar is, maar niets is minder waar. Deze auteur weet de lezers ontzettend te verrassen. Er zijn bekende elementen, zoals de vader die vermist raakt het de dochter die op onderzoek uit gaat. Maar daaromheen bevat dit verhaal meer magie, meer verhalen en ook iets meer diepgang. Gedurende de hoofdstukken leer je Yeva kennen als een sterke, vastberaden maar dromerige jonge vrouw. Ze is nog niet op de hoogte van alles wat zich in de bossen schuil houdt en daar kom je achter door de hoofdstukken die vanuit het personage van het beest zijn geschreven. Ondanks dat deze hoofdstukken erg kort zijn, vaak raadselachtige zinnen of woorden bevatten, voegen ze heel wat toe aan het verhaal. Je merkt wat de ontmoeting en de gesprekken tussen Yeva en het beest niet alleen met Yeva doen, maar ook wat voor invloed deze dingen op het beest hebben. Dat is vaak mooi, intens en aangrijpend om te lezen.

Naarmate het verhaal zich ontpopt en blijkt dat er meer achter het verhaal zit dan je als lezer had gedacht, wordt het niet zozeer realistischer maar wel magischer. Op die momenten merk je pas echt dat de auteur een geheel eigen draai aan het concept van Belle en het Beest heeft gegeven. Niet zozeer de vloek van het beest staat centraal, juist de overwinning en de groei die Yeva in dit verhaal doormaakt is belangrijk. Zo kom je erachter dat Yeva niet zozeer wordt gemanipuleerd om bij het beest te blijven, er zit een ander verhaal achter, eentje waar je pas achter komt als je het verhaal zelf daadwerkelijk gaat lezen.

Dit boek is niet alleen een hervertelling van een sprookje. Het is een magisch verhaal op zich, dat uit sterkte als onzekerheid is voortgekomen en eindigt met herkenning en acceptatie. Wie van sprookjes houdt zou dit boek moeten lezen.